Vishwamitra Maharishi - Saptha Rishi 7

Vishwamitra விசுவாமித்திரர்

About Vishwamitra

Rishi Vishwamitra is considered to be one of the most revered rishis (sages) of the ancient India. As per the holy Puranas, there have been only 24 Rishis in India who have the Gayatri Mantra. It is believed that Sage Vishwamitra is the first saint of the 24 saints, and Sage Yajnavalkya the last. He also claims the distinction of being the author of the majority portion of the Mandala 3 of the Rig-Veda. Read on to explore the biography of Sage Vishwamitra further…

Early Life

Rishi Vishwamitra was born as 'Kaushika' and was the great-grandson of a great sage king, known as Kusha. He was born to Gadhi, one of the four sons of Kusha. Like every other prince, Kaushika also succeeded his father to the throne of his kingdom.

Meeting Sage Vasishta

While on a tour of his kingdom, Kaushika came across the hermitage of the great sage, Vasishta, along with his army. The peace and the solitude surrounding the hermitage impressed him deeply and he entered inside. There, he and his army were well received and served a splendid feast. Surprised at the welcome received by him, Kaushika asked sage Vasishta that how he managed to feed such a large army.

The sage replied that the food was provided to him by his calf, Nandini, gifted to him by Lord Indra himself. Kaushika offered the sage a large amount of wealth in return of the calf. However, the sage declined the offer. Enraged at the refusal of sage Vasishta, he ordered his army to forcefully take the calf to his kingdom. The sage used his yogic powers to bring forth a huge militia of fierce warriors, who defeated the army of Kaushika. Kaushika was captured and brought before the sage, who pardoned him.

Renunciation

The above mentioned incident deeply affected Kaushika and made him realize that power of penance was greater than that of physical strength. He relinquished his throne and began his journey to become a sage, greater than even Vasishta. After undergoing intense meditation and severe asceticism, he was bestowed with the title of Brahmarishi by Lord Brahma himself. He was given the name of 'Vishwamitra' (friend of all).

Legends surrounding Vishwamitra

It is said that Sage Vishwamitra created a parallel heaven, known as Trishanku Swarga, for King Trishanku. It is also believed that in the great epic Ramayana, Vishvamitra was born as Lakshmana, the brother of Lord Rama. He gave his brothers the knowledge of the Devastras (celestial weaponry), trained them in advanced religion and taught them how to kill powerful demons.

Tapas to become a Brahman – Rishi : Then he started to do Tapas- an intense meditation with a desire to acquire the same brahman power and status as Vasishtha.

Tapobhangam : The devas led by Indra decided to disturb his tapas and cause a tapobhangam or tapobhagnam. Indra asked Menaka, one of his beautiful Apsarasas (Water – Girls) to go and distract Viswamitra. Viswamitra was charmed by Menaka and they grew so affectionate that they had a baby girl. Then Viswamitra remembered his Tapas. And he had to start over again.

Viswamitra’s daughter Sakunthala: What happened to the baby girl? She was raised lovingly by Kanva Maharishi, who named her Sakuntala. She married a great king Dusyanta and she was the mother of Sarvadamana Bharata, the king who gave India her name of Bharat. So Viswamitra’s tapobhangam ended rather well for everyone else.

But Viswamitra was to start and stop his tapas on Siva and Brahma for many years, till he finally became a Brahmarishi or a rishi of the brahmans. It was then that Brahma gave him the title Viswamitra or friend of the world.

Training Sri Rama in the use of divine weapons.

Vashistha trained Sri Rama as a young boy, and then Viswamitra took him away and taught him all the celestial weapons. Celestial weapons means divine weapons or the weapons of the Devas. He learned to use the weapons that each Deva used or ruled. He then, saluted all the Devas and asked them to ‘please leave now and come back when I need you’.

விசுவாமித்திரரின் இயற்பெயர் கௌசிகன். ஒரு நாட்டிற்கு அரசனாக இருந்தார். அக்காலத்தில் மன்னர்கள் வேட்டையாடுவதைதான் பொழுது போக்காகவும் வீரமாகவும் கொண்டிருந்தார்கள். அப்படி ஒரு நாள் கௌசிக மன்னர் காட்டிற்கு தன் படைகளுடன் வேட்டையாடச் சென்றார்.

வேட்டையாடி முடித்த களைப்பில் இருந்தனர் அனைவரும். அவர்களுக்கு அதே காட்டில் வசித்த வசிஷ்ட முனிவர் அவர்களின் களைப்பை போக்க எண்ணி அனைவரையும் அழைத்து விருந்து படைத்தார். அந்த விருந்தில் மயங்கினார் கௌசிக மன்னர்.

இவரோ காட்டில் தவம் இருப்பவர். இவரிடம் எதுவுமே இல்லாத போது இத்தனைப் பேருக்கு இவ்வளவு விரைவாக அருமையாக எப்படி சமைத்துப் போட முடிந்தது... என்று எண்ணினார். தன் எண்ணத்தை முனிவரிடமும் கேட்டார்.

அதற்கு வசிஷ்டர்,` என்னிடம் நந்தினி என்ற அபூர்வ பசு ஒன்று இருக்கிறது... அது நினைத்தவுடன் அள்ளித் தரும் சக்திக் கொண்டது...' என்றார்.

உடனே கௌசிகர் `நீங்களோ முனிவர். உங்களுக்கு எதுக்கு அந்த பசு? எனக்குக் கொடுத்து விடுங்கள்?' என்றார்.

முனிவர் ஒத்துக்கொள்ளவில்லை. கௌசிகனுக்கு தான் மன்னர் என்ற நினைப்பும், தன்னிடம் படை இருக்கிறது என்ற திமிரும் சேர்ந்து கொள்ள, வாளை உருவிக் கொண்டு அவரிடம் சண்டைக்குப் போனார்.

வசிஷ்டர் பல வரங்கள் வாங்கியவர். மந்திரங்கள் அறிந்தவர். ஆகையால் கௌசிகரின் வாளில் இருந்து தப்பியதோடு, அவரை தோற்றகடிக்கவும் செய்தார்.

தோற்ற கௌசிகருக்கு உள்ளுக்குள் புகைந்தது. `தன்னிடம் நாடு... நகரம்.. படை பலம் எல்லாம் இருக்கிறது? என்ன பயன்? ஒரு முனிவனின் தவத்துக்கு முன்னால் எல்லாமே வெறும் பூஜ்ஜியம் என்று உணர்ந்தார். இனி நானும் தவம் இருந்து முனிவன் ஆவேன்'... என்று வைராக்கியம் கொண்டு காட்டிலேயே தவம் இருக்கத் தொடங்கினார்.

இப்படி பல காலம் தவம் இருந்ததின் பயனாக கௌசிக மன்னர், விசுவாமித்திரர் என்ற முனிவர் ஆனார்.

இருந்தாலும் விசுவாமித்திரரின் வைராக்கியம் அத்துடன் அடங்கவில்லை. வசிஷ்டரை விட பெரிய ஆளாக வரவேண்டும் என்ற தீ மனதில் எரிந்து கொண்டே இருந்தது. அதனால் மேலும் கடுமையாக தவம் இருக்கத் தொடங்கினார். அதனால் அவருக்கு ராஜரிஷி என்ற பட்டம் கிடைத்தது. ராஜரிஷி என்றால் முனிவர்களுக்கெல்லாம் மன்னன் என்று பொருள்.

அப்போதும் அடங்கவில்லை விசுவாமித்திரரின் ஆசை. அவர் பிரம்ம ரிஷி பட்டம் வாங்க விரும்பினார். அதனால் தவத்தை தொடர்ந்தார்.

தேவர்கள் எல்லாம் பயந்தார்கள். விசுவாமித்திரர் ஏற்கனவே கோபமும் பொறாமை குணமும் கொண்டவர். இதில் பிரம்ம ரிஷிக்கான தகுதியை அடைந்து விட்டால் அவரை யாராலும் வெல்ல முடியாது என்று பயந்து அவரின் தவத்தைக் குலைக்க தேவலோகப் பெண்ணான மேனகையை அனுப்பி வைத்தனர்.

அவளது அழகில் முனிவனும் மயங்கினான். இருவருக்கும் ஒரு பெண் குழந்தைப் பிறந்தது. பெண்ணாசைக் கொண்டதால் விசுவாமித்திரரின் பிரம்ம ரிஷி கனவு தகர்ந்தது.

புத்தி தெளிந்த விசுவாமித்திரர் மீண்டும் தவம் இருக்கத் தொடங்கினார். தேவர்கள் மறுபடியும் ரம்பையை அனுப்பி வைத்தார்கள். இம்முறை மயங்காத விசுவாமித்திரர் அவளை சபித்து அனுப்பினார்.

முனிவர்களுக்கு காமம்,கோபம், கர்வம் கூடாது என்பதால் இம்முறையும் அவரது தவத்தின் வலிமை குறைந்தது.

Home   Saptha-rishi   Previous                                                                     
                                                            Next