Intro of Azhwars

பன்னிரு ஆழ்வார்கள் - சிறு குறிப்பு

வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிருவர் ஆழ்வார் எனப்படுவர்.

வரலாறு

கி.பி. 6-ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் வைணவம் புத்துயிர் பெறத் தொடங்கியது. தேவார மூவரைப் போல திருமால் அழகிலும் குணத்திலும் ஆழ்ந்து நெஞ்சுருகப் பாடியுள்ளனர். அவர்கள் பாடிய 4000 பாடல்களையும் (பாசுரங்கள்) 11-ஆம் நூற்றாண்டில் நாதமுனி என்பவர் நாலாயிரத்திவ்விய பிரபந்தம் என்னும் பெயரில் நூலாகத் தொகுத்தார். பன்னிரு ஆழ்வார்களின் நூல்களே வைணவப் பக்தி இலக்கியங்களாகும்.

அருள்மிகு ஆண்டாள்

ஆண்டாள் தமிழ் நாட்டில் இருந்த 12 வைணவ ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். இவர்களுள் ஒரே பெண் ஆழ்வார் இவரே. வைணவ சமய நூல்கள் கூறும் இவரது வரலாறு, இறைவன் மீது இவர் கொண்டிருந்த காதலை விளக்கும் வித்தியாசமான ஒரு வரலாறாகும்.

ஆண்டாளின் தோற்றமும் வாழ்க்கையும்

ஒரு குழந்தையாக, ஆண்டாள், துளசிச் செடியின் கீழ் கிடந்தபோது, மதுரைக்கு அண்மையிலுள்ள ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் என்னும் ஊரில் வசித்துவந்த விஷ்ணுசித்தர் (பெரியாழ்வார்) என்னும் பிராமணர் ஒருவரால் கண்டெடுக்கப்பட்டாள். இவர் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரிலிருந்த கோயிலுக்கு பூக்கள் கொய்து கொடுப்பதை கடமையாகக் கொண்டவர். தனக்கெனக் குடும்பம் எதுவும் இல்லாதிருந்த நிலையிலும், குழந்தை தனக்கு இறைவனால் வழங்கப்பட்ட கொடை எனக் கருதி வளர்த்து வரலானார். அவர் அக்குழந்தைக்கு இட்ட பெயர் கோதை.

இளம் வயதிலேயே சமயம், தமிழ் என்பன தொடர்பில் தனக்குத் தெரிந்த அனைத்தையுமே விஷ்ணுசித்தர் கோதைக்குச் சொல்லிக் கொடுத்தார். இதனால் கோதை, இளம் வயதிலேயே கண்ணன் மீது மிகுந்த பக்தியுணர்வு கொண்டவராயும், தமிழில் நல்ல திறமை கொண்டவராகவும் இருந்தார். சிறு வயதிலேயே கண்ணன் மீதிருந்த அளவற்ற அன்பு காரணமாக அவனையே மணம் செய்துகொள்ள வேண்டுமென்ற எண்ணத்தையும் வளர்த்துக்கொண்டார். தன்னைக் கண்ணனின் மணப்பெண்ணாக நினைத்துப் பாவனை செய்துவந்தார். 

கோயிலில் இறைவனுக்கு அணிவிப்பதற்காக விஷ்ணுசித்தர் தொடுத்து வைத்திருக்கும் மாலைகளை ஒவ்வொரு நாளும் அவருக்குத் தெரியாமல் தான் அணிந்த பின்னர் திரும்பவும் கொண்டுபோய் வைத்துவந்தார். இதனால் கோதை சூடிய மாலைகளே இறைவனுக்கும் சூடப்பட்டன. ஒருநாள் இதனை அறிந்து கொண்ட விஷ்ணுசித்தர் கோதையைக் கடிந்துகொண்டார். அவள் சூடிய மாலையை ஒதுக்கிவிட்டுப் புதிய மாலை தொடுத்து இறைவனுக்கு அணிவித்தார். அன்றிரவு இறைவன் அவரது கனவில் தோன்றி கோதை அணிந்த மாலைகளே தனக்குப் பிடித்தவை எனவும் அவற்றையே தனக்குச் சூடவேண்டுமென்றும் கேட்டுக் கொண்டாராம். இதனாலேயே "சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடி" என்றும் இறைவனை ஆண்டவள் என்ற பொருளில் ஆண்டாள் என்றும் போற்றப்படுகிறார்.

கோதை மண வயதடைந்த பின்னர் அவளுக்காக ஒழுங்கு செய்யப்பட்ட திருமண ஏற்பாடுகளை மறுத்து, திருவரங்கம் (ஸ்ரீரங்கம்) கோயிலில் உறையும் இறைவனையே மணப்பதென்று பிடிவாதமாக இருந்தார். என்ன செய்வதென்று அறியாது கவலையுடனிருந்த விஷ்ணுசித்தருடைய கனவில் தோன்றிய இறைவன், கோதையை மணப்பெண்ணாக அலங்கரித்து திருவரங்கம் கோயிலுக்கு அழைத்துவருமாறு பணித்தாராம். குறித்த நாளன்று கோயிலுக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்ட கோதை, கருவறைக்குள் சென்று இறைவனுடன் கலந்துவிட்டாள் என்பது கதை.

பொய்கையாழ்வார்

பொய்கையாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். காஞ்சிபுரத்தைச் சேர்ந்தவர். இவரால் அந்தாதியாகப் பாடப்பட்ட நூறு பாடல்களும் முதல் திருவந்தாதி எனப்படுகின்றது. முதன்முதலில் விட்டுணுவின் பத்து அவதாரங்களையும் பாடியவர்

பூதத்தாழ்வார்

பூதத்தாழ்வார் மாமல்லபுரத்தில் பிறந்த இடமாகக் கருதப்படும் இடத்துக்கு அண்மையில் உள்ள தலசயனப் பெருமாள் கோயில்.  

பூதத்தாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். முதல் ஆழ்வார்கள் எனப் போற்றப்பட்ட மூன்று ஆழ்வார்களுள் ஒருவராக விளங்கினார். மாமல்லபுரத்தில் பிறந்த இவர் வைணவ நூல்களின் தொகுப்பான நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தங்களில் உள்ள இரண்டாம் திருவந்தாதியைப் பாடியுள்ளார். இது நூறு வெண்பாக்களால் ஆனது. வேறு இரு ஆழ்வார்களான பொய்கையாழ்வாரும், பேயாழ்வாரும் இவரோடு வாழ்ந்த ஒரே காலத்தவராவர்.

மாமல்லபுரத்திலுள்ள தலசயனப் பெருமாள் கோயிலை அண்டிய பகுதியிலேயே இவர் பிறந்ததாகக் கருதப்படுகிறது. இக் கோயிலின் முன்பு இதைக் குறித்த மண்டபம் ஒன்றும் இருந்ததாகத் தெரிகிறது. இக் கோயிலின் வெளிச் சுவரிலே அதனைப் பூதத்தாழ்வாரின் அவதார தலம் எனக் குறிப்பிடும் அறிவிப்புப் பலகை ஒன்று பொருத்தப்பட்டிருப்பதைக் காணலாம்.

திருமாலின் கையில் உள்ள ஐந்து ஆயுதங்களில் ஒன்றான கௌமோதகி என்னும் பெயருடைய கதாயுதத்தின் அம்சமாக இவர் பிறந்தார் என வைணவ சமயத்தினர் நம்புகிறார்கள். திருமாலின் மீது இவர் கொண்ட பக்தியைக் காட்டும் இவரது பாடல்களிலே இவருடைய தமிழ்ப் பற்றும் புலப்படுகின்றது

பேயாழ்வார்

பேயாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். முதல் ஆழ்வார்கள் எனப்படும் மூன்று ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். திருமயிலைஎன வழங்கிய மயிலாப்பூரைச் சேர்ந்தவர். நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தங்கள் எனப்படும் வைணவ நூல்களின் தொகுப்பில் உள்ள மூன்றாம் திருவந்தாதியைப் பாடியவர் இவராவார், இது நூறு வெண்பாக்களைக் கொண்டது. இவர் பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார் எனும் ஆழ்வார்களுடன் ஒரே காலத்தில் வாழ்ந்தவராவார்.

பெரியாழ்வார்

பெரியாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். திருவில்லிபுத்தூரில் பிறந்தவர். 'விஷ்ணு சித்தர்' என்பது இயற்பெயர். இவரது பாடல்கள் திருப்பல்லாண்டு, பெரியாழ்வார் திருமொழி ஆகிய இரு நூல்களில் அடங்கியுள்ளன.

சில ஆழ்வார்கள் திருமாலின் கையில் உள்ள ஐந்து ஆயுதங்களில் ஒன்றின் அம்சமாகப் பிறந்தவர்கள் என்று வைணவர்கள் நம்புகின்றனர். இதன்படி பேயாழ்வார் நாந்தகம் எனப்படும் வாளின் அம்சம் கொண்டவர் என்கின்றனர்.

இந்து சமயத்தின் பிரிவுகளான சைவம், வைணவம் என்பவற்றுக்கிடையே போட்டி நிலவிய கால கட்டத்தில், இவ்விரு சமயப் பிரிவுகளிடையே ஒற்றுமை காண விழைந்தவர் பெரியாழ்வார் எனக் கருதப்படுகிறார். இவர் பாடிய பாசுரங்களிலே இதற்குச் சான்றுகள் உள்ளன.

திருமழிசையாழ்வார்

திருமழிசையாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். திருமழிசை என்னும் ஊரில் பிறந்தவர். நான்முகன் திருவந்தாதி என்னும் நூறு வெண்பாக்கள் கொண்ட நூலையும் திருச்சந்த விருத்தம் என்னும் 120 விருத்தங்களைக் கொண்ட நூலையும் இயற்றியுள்ளார்

நம்மாழ்வார்

நம்மாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். ஆழ்வார் திருநகரில் பிறந்தவர். 1010 பாடல்கள் பாடியுள்ளார். இவரது பாடல்கள் பெரிய திருவந்தாதி, திருவிருத்தம், திருவாய் மொழி, திருவாசிரியம் ஆகிய பகுதிகளில் அடங்கியுள்ளன.

மதுரகவி ஆழ்வார்

மதுரகவி ஆழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். பாண்டிய நாட்டின் திருக்கோளூரில் பிறந்தார். இவர் ஒரே ஒரு பதிகம் பாடியுள்ளார்.

குலசேகர ஆழ்வார்

குலசேகர ஆழ்வார் பன்னிரு ஆழ்வார்களில் ஒருவர். இவரைக் குலசேகரப் பெருமாள் என்றும் அழைக்கின்றனர்.

குலசேகராழ்வார் சேர அரச மரபைச் சேர்ந்தவர். இவரது தந்தையார் சந்திர குலத்து அரசரான திடவிரதர் என்பவராவார். குலசேகர ஆழ்வார் நால்வகைப் படை கொண்டு பகைவர்களை வென்று நீதிநெறி பிறழாமல் செங்கோல் செலுத்திக் கொல்லி நகரை அரசாண்டு வந்தார். இவருக்கு இறைவன் காட்சி தந்தமையால் இன்பமும், செல்வமும், அரசாட்சியும் தமக்கு வேண்டாமென்று துறவினை மேற்கொண்டார்.

பின்னர் திருவரங்கம் சென்று திருவரங்கப் பெருமானை வாயார வாழ்த்தி நின்று தம் அனுபவத்தைப் பாடியருளினார். இவருடைய பாடல்கள் பெருமாள் திருமொழி என்றழைக்கப்படும். இவர் திருவேங்கடம், திருக்கண்ணபுரம், திருவரங்கம் முதலான திருத்தலங்களைப் பாடியுள்ளார்.

கொங்கர் கோமான் குலசேகரன் என்ற அடியின்மூலம், இவர் சங்க காலச் சேரர்கள் (கரூர்) மரபினர் என்று தெரிகிறது. தனதாட்சிக்குட்பட்ட கொடுந்தமிழ் மண்டலங்களான வேணாடு (திருவிதாங்கூர் பகுதி), குட்டநாடு (மலபார்), தென்பாண்டிநாடு (நெல்லை, தூத்துக்குடி, கன்னியாகுமரி பகுதிகள்) ஆகியவற்றின் தலங்களைச் சேவித்துள்ளார்.

தொண்டரடிப்பொடியாழ்வார் 

தொண்டரடிப்பொடியாழ்வார்  வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். சோழ நாட்டில் மண்டலங்குடி என்னும் ஊரில் பிறந்தார். 'விப்ர நாராயணர்' என்பது இயற்பெயர். இவரது பாடல்கள் திருமாலை, திருப்பள்ளி எழுச்சி ஆகியவற்றில் அடங்கியுள்ளன

திருப்பாணாழ்வார்

திருப்பாணாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். சோழ நாட்டின் உறையூரில் பிறந்தவர். திருமால் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டவர் எனினும், பாணர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர் ஆதலால் திருவரங்கத்தின் உள்ளே செல்வதற்கு இவருக்கு அநுமதி கிடையாது. அதனால் இவர் காவிரியின் மறுகரையில் இருந்தவாறே பண் இசைத்துத் திருமாலை வழிபட்டுவந்தார். ஒரு முறை இவரை இழிவுபடுத்திய சிலர் அவரைக் கல்லாலும் அடித்துக் காயப்படுத்தினர். அவரது துன்பம் தீர்க்க விரும்பிய இறைவன் இரத்தம் வடிந்த முகத்தினராய் லோகசாரங்கர் என்னும் திருமால் பக்தரொருவருக்குக் கனவில் தோன்றியதாகவும், பாணரைக் கல்லால் அடித்தபோது அவர் மனத்திலிருந்த தனக்குக் காயமேற்பட்டதாகக் கூறியதாகவும் வைணவ நூல்கள் கூறுகின்றன. இறைவன் கேட்டுக்கொண்டபடி சாரங்கர், பாணரான திருப்பாணாழ்வாரைத் தனது தோழில் சுமந்து திருவரங்கத்துள் சேர்த்ததாகவும் கூறப்படுகின்றது.

இவர் திருமாலின் மீது பத்துப் பாடல்கள் பாடியுள்ளார். இவை வைணவத் தமிழ் நூல்களின் தொகுப்பான நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தம் என்னும் நூலில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. இப் பத்துப் பாடல்களும் திருமாலின் திருவடிகளில் தொடங்கி தலை வரை உள்ள உறுப்புக்களான, பாதம், ஆடை, உந்தி, உதரபந்தனம், மார்பு, கழுத்து, வாய், கண்கள், உடல், தலை ஆகிய பத்தையும் பற்றிப் பாடியவை ஆகும்.

திருமங்கையாழ்வார்

திருமங்கையாழ்வார் வைணவ நெறியைப் பின்பற்றி பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் ஒருவர். சோழ நாட்டில் பிறந்தவர். 'கலியன்' என்ற பெயரும் கொண்டவர். ஆயிரம் பாடல்கள் பாடியுள்ளார். அவை சிறிய திருமடல், பெரிய திருமடல், திருக்குறுந் தாண்டகம், திருவெழு கூற்றிருக்கை, பெரிய திருமொழி ஆகிய பகுதிகளில் அடங்கியுள்ளன.

 

Home  Previous                                                              Next

All Alwars

12 ஆழ்வார்கள்

வைணவம் வளர்த்த பன்னிரு ஆழ்வார்கள்

1. பொய்கையாழ்வார் - ஸ்ரீ காஞ்சியதோக்தகாரி

2. பூதத்தாழ்வார் - திருக்கடல் மலை

3. பேயாழ்வார் - மயிலை பெருமாள்

4. திருமிழிசையாழ்வார் - திருமிழிசை

5. நம்மாழ்வார் - திருக்குருகூர்

6. மதுரகவியாழ்வார் - திருக்கோளூர்

7. குலசேகராழ்வார் - மலைநாடு (சேரநாடு)

8. பெரியாழ்வார் - ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர்

9. தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார் - திருமண்டங்குடி

10. திருப்பாணாழ்வார் - உறையூர் நாச்சியார்

11. திருமங்கையாழ்வார் - திருவாலி திருநகரி

12. ஆண்டாள் - ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர்.

எண்	ஆழ்வார்	மாதம்	நக்ஷத்திரம்
1	பொய்கை ஆழ்வார்	ஐப்பசி	திருவோணம்
2	பூதத்தாழ்வார்	ஐப்பசி	அவிட்டம்
3	பேயாழ்வார்	ஐப்பசி	சதயம்
4	திருமழிசை ஆழ்வார்	தை	மகம்
5	நம்மாழ்வார்	வைகாசி	விசாகம்
6	மதுரகவி ஆழ்வார்	சித்திரை	சித்திரை
7	பெரியாழ்வார்	ஆனி	சுவாதி
8	ஆண்டாள்	ஆடி	பூரம்
9	குலசேகர ஆழ்வார்	மாசி	புணர்பூசம்
10	தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார்	மார்கழி	கேட்டை
11	திருப்பாணாழ்வார்	கார்த்திகை	ரோகிணி
12	திருமங்கை ஆழ்வார்	கார்த்திகை	கார்த்திகை

ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்ய தேசங்கள்

பேயாழ்வார் (1) 1. வேளுக்கை (அருள்மிகு அழகிய சிங்கர் திருக்கோயில், வேளுக்கை, காஞ்சிபுரம்) திருமழிசை ஆழ்வார் (2) 1. கபிஸ்தலம் (அருள்மிகு கஜேந்திர வரதன் திருக்கோயில், கபிஸ்தலம், தஞ்சாவூர்) 2. அன்பில் (அருள்மிகு வடிவழகிய நம்பி திருக்கோயில், அன்பில், திருச்சி) நம்மாழ்வார் (17) 1. ஸ்ரீவைகுண்டம் (அருள்மிகு வைகுண்ட நாதர் திருக்கோயில் (நவ திருப்பதி), ஸ்ரீவைகுண்டம், தூத்துக்குடி) 2. நத்தம் (அருள்மிகு விஜயாசனப் பெருமாள் திருக்கோயில் (நவ திருப்பதி), வரகுணமங்கை, நத்தம், தூத்துக்குடி 3. திருப்புளியங்குடி (அருள்மிகு காசினி வேந்தன் திருக்கோயில், (நவ திருப்பதி), திருப்புளியங்குடி, தூத்துக்குடி 4. திருத்தொலைவில்லி மங்கலம் (அருள்மிகு  ஸ்ரீநிவாசன் திருக்கோயில்(நவ திருப்பதி), இரட்டைத் திருப்பதி , தூத்துக்குடி 5. திருத்தொலைவில்லி மங்கலம் (அருள்மிகு அரவிந்த லோசனன் திருக்கோயில், (நவ திருப்பதி), இரட்டைத் திருப்பதி,, தூத்துக்குடி 6. பெருங்குளம் (அருள்மிகு ஸ்ரீநிவாசன் திருக்கோயில், (நவ திருப்பதி), பெருங்குளம், தூத்துக்குடி) 7. தென்திருப்பேரை (அருள்மிகு மகா நெடுங்குழைக்காதர் திருக்கோயில்(நவ திருப்பதி), தென்திருப்பேரை, தூத்துக்குடி) 8. திருக்கோளூர் (அருள்மிகு வைத்த மாநிதிப் பெருமாள் திருக்கோயில்(நவ திருப்பதி), திருக்கோளூர், தூத்துக்குடி) 9. வானமாமலை (அருள்மிகு தோத்தாத்ரி நாதன் திருக்கோயில், நாங்குனேரி, திருநெல்வேலி) 10. திருப்பதிசாரம் (அருள்மிகு திருக்குறளப்பன் திருக்கோயில், திருப்பதிசாரம், நாகர் கோவில், கன்னியாகுமரி) 11. திருவட்டாறு (அருள்மிகு ஆதிகேசவ பெருமாள் திருக்கோயில், திருவட்டாறு, கன்னியாகுமரி) 12. திருவனந்தபுரம் (அருள்மிகு  அனந்த பத்மநாபன் திருக்கோயில், திருவனந்தபுரம், கேரளா மாநிலம்) 13. ஆரம்முளா (அருள்மிகு  திருக்குறளப்பன் திருக்கோயில்,திருவாறன் விளை,பந்தனம் திட்டா, கேரளா மாநிலம்) 14. திருவண்வண்டூர் (அருள்மிகு பாம்பணையப்பன் திருக்கோயில், திருவண்வண்டூர்,ஆழப்புழா, கேரளா மாநிலம்) 15. திருக்கடித்தானம் (அருள்மிகு அற்புத நாராயணன் திருக்கோயில், திருக்கடித்தானம்,கோட்டயம், கேரளா மாநிலம்) 16. திருக்காக்கரை (அருள்மிகு காட்கரையப்பன் திருக்கோயில், திருக்காக்கரை,எர்ணாகுளம், கேரளா மாநிலம்) 17. திருச்செங்குன்றூர் (அருள்மிகு  இமையவரம்பன் திருக்கோயில்,செங்கனூர், திருச்சிற்றாறு, ஆழப்புழா, கேரளா மாநிலம்) குலசேகர ஆழ்வார் (1) 1. திருவித்துவக்கோடு (அருள்மிகு உய்யவந்தபெருமாள் திருக்கோயில், திருவித்துவக்கோடு,பாலக்காடு, கேரளா மாநிலம்) பெரியாழ்வார் (2) 1. திருவெள்ளறை (அருள்மிகு பூண்டரிகாக்ஷன் திருக்கோயில், திருவெள்ளறை, திருச்சி) 2. கடிநகர் (அருள்மிகு நீலமேகப்பெருமாள் திருக்கோயில், தேவப்பிரயாகை, உ.பி.) திருமங்கை ஆழ்வார் (45) 1. திருக்காவளம்பாடி (அருள்மிகு கோபாலகிருஷ்ணன் திருக்கோயில், திருக்காவளம்பாடி, திருநாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 2. திருவெள்ளக்குளம் (அருள்மிகு ஸ்ரீ நிவாசன் திருக்கோயில், திருவெள்ளக்குளம், திருநாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 3. கீழைச்சாலை (அருள்மிகு தெய்வநாயகன் திருக்கோயில், திருத்தேவனார் தோகை, திருநாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 4. திருப்பார்த்தன் பள்ளி (அருள்மிகு தாமரையாள் கேள்வன் திருக்கோயில், திருப்பார்த்தன் பள்ளி, திருநாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 5. திருமணிக்கூடம் (அருள்மிகு வரதராஜ பெருமாள் திருக்கோயில், திருமணிக்கூடம், திருநாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 6. மணிமாடக் கோயில் (அருள்மிகு நாராயணன் திருக்கோயில், மணிமாடக் கோயில், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 7. அரியமேய விண்ணகரம் (அருள்மிகு குடமாடு கூத்தன் திருக்கோயில், அரியமேய விண்ணகரம், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 8. வன் புருத்÷ஷாத்தமம் (அருள்மிகு புருத்÷ஷாத்தமன் திருக்கோயில், வன் புருத்÷ஷாத்தமம், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம் 9. திருத்தேற்றி அம்பலம் (அருள்மிகு செங்கண்மால் திருக்கோயில், திருத்தேற்றி அம்பலம், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 10. வைகுந்த விண்ணகரம் (அருள்மிகு வைகுண்டநாதன் திருக்கோயில், வைகுந்த விண்ணகரம், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம் 11. செம்பொன் சேய் கோயில், (அருள்மிகு பேரருளாளன் திருக்கோயில், செம்பொன்சேய் கோயில், திரு நாங்கூர், நாகப்பட்டினம்) 12. தலைசிங்க நான்மதியம் (அருள்மிகு நாண்மதியப் பெருமாள் திருக்கோயில், தலைச்சங்காடு, நாகப்பட்டினம்) 13. இந்தளூர் (அருள்மிகு பரிமள ரங்கநாதர் திருக்கோயில், திருஇந்தளூர், மயிலாடுதுறை, நாகப்பட்டினம்) 14. தேரழுந்தூர் (அருள்மிகு தேவதிராஜன் திருக்கோயில், தேரழுந்தூர், நாகப்பட்டினம்) 15. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (அருள்மிகு திரிவிக்ரமன் திருக்கோயில், சீர்காழி, நாகப்பட்டினம்) 16. திருவஹீந்தபுரம் (அருள்மிகு தெய்வநாயகன் திருக்கோயில், திருவகிந்திபுரம், கடலூர்) 17. திருச்சிறுபுலியூர் (அருள்மிகு அருள் மாகடல் திருக்கோயில், திருச்சிறுபுலியூர்,  திருவாரூர்) 18. திருக்கண்ணங்குடி (அருள்மிகு லேகநாதப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கண்ணங்குடி, திருவாரூர்) 19. திருக்கண்ண மங்கை (அருள்மிகு பக்தவத்ஸலப்  பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கண்ண மங்கை, திருவாரூர்) 20. திருச்சேறை (அருள்மிகு சாரநாதன் திருக்கோயில், திருச்சேறை, தஞ்சாவூர்) 21. திருநறையூர் (அருள்மிகு திருநறையூர் நம்பி திருக்கோயில், திருநறையூர், தஞ்சாவூர்) 22. திருவெள்ளியங்குடி (அருள்மிகு கோலவல்வில்லி ராமன் திருக்கோயில், திருவெள்ளியங்குடி, தஞ்சாவூர்) 23. நந்திபுர விண்ணகரம் (அருள்மிகு ஜகந்நாதன் திருக்கோயில், நந்திபுர விண்ணகரம், நாதன் கோயில், தஞ்சாவூர்) 24. ஆதனூர் (அருள்மிகு ஆண்டளக்கும் ஐயன் திருக்கோயில், ஆதனூர், தஞ்சாவூர்) 25. திருப்புள்ளபூதங்குடி (அருள்மிகு வல்வில் ராமன் திருக்கோயில், திருப்புள்ளபூதங்குடி, தஞ்சாவூர்) 26. திருக்கூடலூர் (அருள்மிகு வையம் காத்த பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கூடலூர், தஞ்சாவூர்) 27. கண்டியூர் (அருள்மிகு ஹரசாப விமோசனர் திருக்கோயில், கண்டியூர், தஞ்சாவூர்) 28. திருஎவ்வுள் (அருள்மிகு வீரராகவ பெருமாள் திருக்கோயில், திருவள்ளூர்) 29. தின்னனூர் (அருள்மிகு பக்தவத்சல பெருமாள் திருக்கோயில், திருநின்றவூர், திருவள்ளூர் மாவட்டம்) 30. திருத்தண்கா (அருள்மிகு விளக்கொளி பெருமாள் திருக்கோயில், காஞ்சிபுரம்) 31. திருப்பரமேஸ்வர விண்ணகரம் (அருள்மிகு பரமபதநாதன் திருக்கோயில், திருப்பரமேஸ்வர விண்ணகரம், காஞ்சிபுரம்) 32. திருப்பவள வண்ணம் (அருள்மிகு பவள வண்ணர் திருக்கோயில், திருப்பவள வண்ணம், காஞ்சிபுரம்) 33. திரு நீரகம் (அருள்மிகு உலகளந்த பெருமாள் திருக்கோயில்) காஞ்சிபுரம் 34. திரு காரகம் (அருள்மிகு உலகளந்த பெருமாள் திருக்கோயில்) காஞ்சிபுரம் 35. திருக்கார் வானம் (அருள்மிகு உலகளந்த பெருமாள் திருக்கோயில்) காஞ்சிபுரம் 36. திருக்கள்வனூர் (அருள்மிகு  கள்வப்பெருமாள் திருக்கோயில்கள்,  காமாட்சி அம்மன் கோயிலுக்குள் உள்ள சன்னதி, காஞ்சிபுரம்) 37. நிலாத்திங்கள் துண்டான் (அருள்மிகு சந்திர சூடப் பெருமாள் திருக்கோயில், ஏகாம்பரேஸ்வரர் கோயிலுக்குள் உள்ள சன்னதி, காஞ்சிபுரம்) 38. திருப்புட்குழி (அருள்மிகு விஜய ராகவப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருப்புட்குழி, காஞ்சிபுரம்) 39. திருப்புல்லாணி (அருள்மிகு கல்யாண ஜகன்னாதர் திருக்கோயில்,  திருப்புல்லாணி, ராமநாதபுரம்) 40. திருமயம் (அருள்மிகு  சத்திய மூர்த்தி பெருமாள் திருக்கோயில், திருமயம், புதுக்கோட்டை) 41. திருக்கரம்பனூர் (அருள்மிகு புரு÷ஷாத்தமன் திருக்கோயில், உத்தமர் கோயில், திருச்சி) 42. திருக்கோழி (அருள்மிகு அளகிய மணவாளர் திருக்கோயில்,  உறையூர், திருச்சி) 43. சிங்கவேள்குன்றம் (அருள்மிகு பிரகலாத வரதன்,நரசிம்மர் திருக்கோயில், அகோபிலம், கர்நூல், ஆந்திரா) 44. நைமிசாரண்யம் (அருள்மிகு தேவராஜர் திருக்கோயில், நைமிசாரண்யம், உ.பி.) 45. ஜோதிஷ்மட், திருப்பிரிதி(அருள்மிகு பரமபுருஷர் திருக்கோயில், நந்தப்பிரயாக், உ.பி.) திருமங்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார் (4) 1. திருநீர்மலை (அருள்மிகு நீர்வண்ணன் திருக்கோயில், திருநீர்மலை, சென்னை, காஞ்சிபுரம் மாவட்டம்) 2. திருவிடந்தை (அருள்மிகு லட்சுமி வராகர் திருக்கோயில், திருவிடந்தை, காஞ்சிபுரம் மாவட்டம்) 3. திருக்கடல் மல்லை (அருள்மிகு ஸ்தல சயன பெருமாள் திருக்கோயில், மகாபலிபுரம், காஞ்சிபுரம் மாவட்டம்) 4. அத்திகிரி (அருள்மிகு வரதராஜப்  பெருமாள் திருக்கோயில், காஞ்சிபுரம்) பொய்கையாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. காஞ்சிபுரம் (அருள்மிகு ஆதி கேசவ பெருமாள் திருக்கோயில், அஷ்டபுஜம், காஞ்சிபுரம்) திருமங்கை ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார் (1) 1. திரு ஊரகம் (அருள்மிகு உலகளந்த பெருமாள் திருக்கோயில், காஞ்சிபுரம்) பேயாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார் (1) 1. திருக்கடிகை (அருள்மிகு யோக நரசிம்மர் திருக்கோயில், சோளிங்கபுரம், வேலூர்  மாவட்டம்) திருமங்கையாழ்வார், நம்மாழ்வார் (5) 1. திருமோகூர் (அருள்மிகு காளமேகப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருமோகூர், மதுரை) 2. திருப்புலியூர் (அருள்மிகு  மாயப்பிரான் திருக்கோயில்,திருப்புலியூர்,ஆழப்புழா, கேரளா மாநிலம்) 3. திருவல்லவாழ் (அருள்மிகு திருவாழ்மார்பன் திருக்கோயில், வல்லப ÷க்ஷத்திரம், பந்தனம் திட்டா, கேரளா மாநிலம் 4. திருமூழிக்களம் (அருள்மிகு லெட்சுமணப்பெருமாள் திருக்கோயில், திருமூழிக்களம்,எர்ணாகுளம், கேரளா மாநிலம்) 5. திருநாவாய் (அருள்மிகு நாவாய் முகுந்தன் திருக்கோயில், திருநாவாய்,மலப்புரம், கேரளா மாநிலம்) பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (3) 1. பத்ரிநாத் (அருள்மிகு பத்ரிநாராயணர் திருக்கோயில், பத்ரிநாத், உ.பி,) 2. சாளக்கிராமம், முக்திநாத் (அருள்மிகு மூர்த்தி திருக்கோயில், சாளக்கிராமம், நேபாளம்) 3. திருக்கூடல் (அருள்மிகு கூடல் அழகர் பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கூடல், மதுரை) திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார் (2) 1. திருச்சித்ர  கூடம் (அருள்மிகு கோவிந்த ராஜ பெருமாள் திருக்கோயில், சிதம்பரம், கடலூர் மாவட்டம்) 2. திருவாழித் திருநகரி, (அருள்மிகு லட்சுமி நரசிம்மர், தேவராஜன் திருக்கோயில், திருவாழித் திருநகரி, நாகப்பட்டினம்) திருமங்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார் (1) 1. திருத்தங்கல் (அருள்மிகு குண்றின்மேல் நின்ற நாராயணன் திருக்கோயில், திருத்தங்கல், விருதுநகர்) நம்மாழ்வார், மதுரகவி ஆழ்வார் (1) 1. ஆழ்வார் திருநகரி (அருள்மிகு ஆதி நாதன் திருக்கோயில், (நவ திருப்பதி), ஆழ்வார் திருநகரி, தூத்துக்குடி) பெரியாழ்வார், ஆண்டாள் (1) 1. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் (அருள்மிகு வடபத்ரசாயி திருக்கோயில் (ஆண்டாள்), ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர், விருதுநகர் ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. திருஆய்பாடி (அருள்மிகு நவமோகனகிருஷ்ணன் திருக்கோயில், கோகுலம், உ.பி.) பேயாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. திருவல்லிக்கேணி (அருள்மிகு பார்த்தசாரதி திருக்கோயில், திருவல்லிக்கேணி, சென்னை) பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. திருக்கோயிலூர் (அருள்மிகு திரிவிக்கிரமர் திருக்கோயில், திருக்கோயிலூர், விழுப்புரம்) பேயாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், நம்மாழ்வார் (1) 1. திரு விண்ணகர் (அருள்மிகு ஒப்பிலியப்பன் திருக்கோயில், ஒப்பிலியப்பன்கோவில், தஞ்சாவூர்) பூதத்தாழ்வார், நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. வெண்ணாற்றங்கரை (அருள்மிகு நீலமேகப் பெருமாள், மணிக்குன்ற பெருமாள் திருக்கோயில்கள், தஞ்சைமாமணி கோயில், தஞ்சாவூர்) நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (2) 1. துவாரகை (அருள்மிகு கல்யாண நாராயணன் திருக்கோயில், துவாரகை, குஜராத்) 2. திருவடமதுரை (அருள்மிகு கோவர்த்தனன் திருக்கோயில், மதுரா, உ.பி.) பொய்கையாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், பேயாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார் (1) 1. திருவெக்கா (சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாள்  திருக்கோயில், காஞ்சிபுரம் மாவட்டம்) திருமழிசையாழ்வார், பெரியாழ்வார், நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (2) 1. திருப்பேர் நகர் (அருள்மிகு அப்பக்குடத்தான் திருக்கோயில், கோயிலடி, தஞ்சாவூர்) 2. திருக்குறுங்குடி (அருள்மிகு நின்ற நம்பி திருக்கோயில், திருக்குறுங்குடி, திருநெல்வேலி) திருமங்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார் (1) 1. திருப்பாடகம் (அருள்மிகு பாண்டவ தூதப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருப்பாடகம், காஞ்சிபுரம்) பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், குலசேகர ஆழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், நம்மாழ்வார் (1) 1. திருக்கண்ணபுரம் (அருள்மிகு நீலமேகப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கண்ணபுரம், திருவாரூர்) பெரியாழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார், நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1) 1. அயோத்தி (அருள்மிகு ரகுநாயகன் (ராமர்) திருக்கோயில், சரயு, அயோத்தி,பைசாபாத், உ.பி) பூதத்தாழ்வார், பெரியாழ்வார்,  திருமங்கையாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், பேயாழ்வார் (1) 1. திருக்கோஷ்டியூர் (அருள்மிகு சவுமிய நாராயணப்பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கோஷ்டியூர், சிவகங்கை) ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார் (1) 1. திருமாலிருஞ்சோலை (அருள்மிகு கள்ளழகர் திருக்கோயில், அழகர் கோவில், மதுரை ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார்,திருமழிசை ஆழ்வார், நம்மாழ்வார் (1) 1. கும்பகோணம் (அருள்மிகு சாரங்கபாணி திருக்கோயில், கும்பகோணம், தஞ்சாவூர்) பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருப்பாணாழ்வார் (2) 1. திருவேங்கடம் (அருள்மிகு வெங்கடாசலபதி திருக்கோயில், திருப்பதி, சித்தூர், ஆந்திரா) 2. திருப்பாற்கடல்(அருள்மிகு பாற்கடல் வண்ணன், க்ஷீராப்திநாதன், திருப்பாற்கடல், விண்ணுலகம்) பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருப்பாணாழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார் (1) 1. ஸ்ரீரங்கம் (அருள்மிகு ரங்கநாதன் திருக்கோயில், ஸ்ரீரங்கம், திருச்சி) எட்டு ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம் -  1 1. பரமபதம் (அருள்மிகு பரமபதநாதன், வைகுண்டம், பரமபதம்) ஒரு ஆழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம்     -   68 2 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள்  -   20 3 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள்  -   5 4 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள்  -   6 5 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள்  -   3 6 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம்     -   1 7 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம்     -   1 8 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம்     -   1 10 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள் -   2 11 ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம்    -   1 மொத்தம் மங்காளாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசங்கள் 108 இதில் திருப்பாற்கடல், பரமபதம் இரண்டு திவ்ய தேசங்களும் இப்பூவுலகில் இல்லை. எவன் ஒருவன் இப்பூமியில் உள்ள 106 திவ்ய தேசங்களை தரிசிக்கின்றானோ, அவன் இப்பூவுலகை விட்டு செல்லும் போது, அவனை பெருமாளே திருப்பாற்கடலுக்கும், பரமபதத்திற்கும் அழைத்து சென்று, தரிசனம் கொடுத்து தன்னுடனேயை வைத்துக்கொள்வதாக ஐதீகம்.

Home  Previous                                                              Next

Thiruppaan Alwar  

Courtesy: Divyadesam

Cauvery river which flows towards the Chozha Empire, makes the land rich in all of its production and wealth. Lots of Andhanars (Who always thinks of Sriman Narayanan) and good knowledged poets are found here. Lots of poets and Sri Vishnu bhaktas has raised the popularity of the Chozha Empire. Uraiyoor is the capital of Chozha Empire at that time and lots of big buildings and houses full of lights are found which is one of the beautiful scene that has to be seen and enjoyed. Uraiyoor is found near Sri Rangam. Since, Uraiyoor is rich in all of its wealthness, Sri Emperumaan is found in this sthalam as found in Sri Rangam as "Aranga Naadhan". Dharma Varman, who ruled the Chozha Empire, wanted her daughter, Neela Devi to get married to Sri Ranganathan. But, he doesnt know that Neela Devi was the hamsam of Naachiyaar (Uraiyoor Naachiyaar and got married to Sri Ranganathar. Sri Rangam, which is called the Bhoologa Vaikundam is surrounded by divine breeze and musical people. Nearer to Sri Rangam, is found a small village named "Alagapuri", where lots of musical people are found. One small place named "Baanar Cheri" is found, where Baanar (or) musicians, who are capable of arresting the minds of all people and even the Devas and Rishis. But as the time went on, these baanars are separated and kept as a separate categorised peoples and who were treated as untouchables. But, in that categorised people, as the hamsam of the small mole, called as "Srivatsam" which is found in the chest of Sriman Narayanan, a small child born in this world in Purthurmadhi year, Kaarthigai month, Wednesday in Rohini Natshatram and it is "Thiruppaan Alwar". His Characters and all of his activities are same as that of a pure Vaishnavas have. Having a veena in his hand, he always sang on Sri Vishnu and his fame and spread his capabilities and the love he offers to his bhaktas, in his songs. Because of this, he is also named as "Paan perumal". The untouchable people are ordered not to keep their feets on Cauvery river. Because of this and to obey the order, Paan Alwar did not touch the cauvery river, but stood along the banks of the river facing Thiruvaragam temple and sung various songs, praising the Lord. But, the Emperumaan wanted to explain the greatness and his Bhakthi of Thiruppaan Alwar towards Him and as an action to it, he started to play a small drama. The cauvery water is used for the Thirumanjanam for Sri Ranganadhar. Loga Saaranga Maha Muneetharar, who is the strict follower and a devoted bhakta of Sri Ranganathar, daily bring the cauvery water of Thriumanjanam. One day, when he was sleeping, he had a dream in which the Aranganadar explained about Paan Perumal and he should be taken on the shoulders of Loga Saaranga muni, without having the mind that he is an untouchable person. Loga Saarangamuni, who being the strong follower of Sri Vishnu, got up early next morning and went to the other side of Cauvery river and met Thiruppaan Alwar. On seeing him, he explained about the dream he had last night and told him that he should climb on his shoulders, so that he can be taken to the other side of the Cauvery river, where Sri Ranganathar is giving his seva. On hearing this, thiruppaan Alwar started crying, since he is not the right person, should climb on his shoulder, since Logasaranga Muni is a well known Vaishnavan. But, Saranga Muni explained without having any jealous that on behalf of him only, Sriman Narayanan came in his dream and praised him that he is the person who will be honoured if he climbs on his shoulders. Thirupaan Alwar could not convince him and finally he sat on on his shoulders. Saranga Muni started walking towards him Sri Arangathan through the Cauvery river. All the people of the village were surprised to see this scene and stood in silence without knowing what to do. After reaching the temple,Saranga Muni made Thiruppaan Alwar to get down from his shoulders and raising his hands, he went to the corner of the Sannadhi and stood in silence, seeing the Perumal. After getting down, Thiruppan Alwar could not believehis eyes because he was seeing Perumal who thinks that he could not see him in his life. His body was cooled and the eyes started to drop the tears. Both of his hands were raised above his head and he started to sing slokas on Sri Arangathan. First he saw was the Thiruvadi(lotus feet)of Aranganathan and started to sing the pasuram:- "Neel madhil Arangathamman thrukkamalpadham vandhu en Kanninullana okkinrathe." After seeing the beaauty of the thiruvadi,he started to see step by step of the whole body of Emperumaan,he sung ten paasurams which explain the beauty of Sri Ranganathar from his thiruvadi (foot) to thirumudi(head). He explains in his ten paasuram about the clean safron cloth which is worn on the body of Ranganathar, his jewels the thiru vayiru(stomach) from where Lord Brahma originated, the broad chest, the red lips and finally on explaining the beauty of the two broad eyes, he fell down. After some time, Thiruppaan Alwar was not found and he went in to the body of Thiruvarangathan. Like Andal, whose thought was always on Aranganathan, who was captured by the love of the Perumal, Thiruppaan Alwar was also captured by the love and he went towards the Aranganathan. Thiruppaan Alwar has sung only ten paasurams,but in that itself,he has explained about how a human should be. He explains in that ten paasurams tha Perumal is the leader and our aim should be to reach Him and to get the complete Saranagathi(total surrender) in HIs thiruvadi, and that is the final place,where all of us has to reach. Inspite of born in an untouchable category, but as a result of his devotion towards Sriman Narayanan,he was listed among the great twelve Alwars. Likewise,even though if we are not like Thiruppaan Alwar, we can atleast think of him and do our daily duties of helping others. so that we can attain the Perumal's thiruvadi, where all the Alwars reached.

திருப்பாணாழ்வார்

 

 காலம் - 7 ம் நூற்றாண்டு ( 750 - 780 கி.பி.)

ஆண்டு - பிரசோத்பதி (தவறென்றால் திருத்தவும்)மாதம் - கார்த்திகை
திருநட்சத்திரம் - ரோகிணி
ஊர் - உறையூர்.
அம்சம் - ஸ்ரீவத்சம் (ஸ்ரீமன் நாராயணனின் மார்பில் இருக்கும் மச்சம்)

கங்கையிற் புனிதமான காவிரி பாயப்பெரும் ஸ்ரீவைஷ்ணவ தலைநகரான திருவரங்கம் என்றும் பூலோக வைகுண்டம் என்றும் அழைக்கப் பெரும் திவ்யதேசத்திற்கு அருகிலுள்ள திருவுறையூர் என்னும் திவ்யதேசத்தில்,பிறவாது பிறந்த தெய்வக் குழந்தையாய்,  துர்மதி வருடம், கார்த்திகை மாதம், ரோகினி நக்ஷத்திரத்தன்று திருமாலின் ஸ்ரிவத்சத்தின்  அம்சமாய் (நாராயணனின் திருமார்பில் உள்ள மச்சக்குறி) ஒரு அந்தணனின் கழனியிலே நெற்பயிர்க்கடியில் திருவவதாரம் செய்தருளினார்.  இவரது பெற்றோர், பணி குறித்து தகவல் எதுவும் இவரது வாழ்வுக் குறிப்பில் இல்லை. இவ்வாழ்வாருக்கு முனிவாகனர், யோகிவாகனர், கவீஸ்வரர் என்ற திருநாமங்களும் உண்டு.

அந்தத் தெய்வக் குழந்தையை பாணர் குலத்தில் பிறந்த ஒருவர் எடுத்து வந்து, தானும் மனையாளுமாக பரிசுத்தமான ஆகாரங்களை மட்டுமே கொடுத்து அன்போடு பேணி வளர்த்து வந்தார்கள்.  அவர் புகுந்த குலத்தில் பிரசத்தி பெற்ற யாழ் இசையில் சிறு வயதிலேயே மிகுந்த தேர்ச்சி பெற்றதனால், 'பாணர்' என்றே அழைக்கப்பட்டார். அவர் யாழைத் தொட்டபோதெல்லாம், அதிலிருந்து கேட்டவர் மனதை உருக்கும் இசை வெளிப்பட்டது !

திருமாலின் இயற்கையான இன்னருளினால் ஆழ்வார் திருவவதரித்த படியால், உலகப்பற்று சிறிதும் இல்லாதவராய், ஞான பக்தி வைராக்யங்கள் நிறைந்தவராய், நாரத பகவான் போலே சங்கீத சாமர்த்தியம் பெற்றவராய் வாழ்ந்து வந்தார். இப்படி வாழ்ந்து வரும் சமயத்தில் ஸ்ரீ விஸ்வக்சேனர் இரகசியமாக எழுந்தருளி பஞ்சசம்ச்காரம் சாதித்தார்.

மகா பாகவதரான ஆழ்வாரும் பண் இசைத்துக்கொண்டே திருவரங்கம் பெரிய பெருமாளுக்கு மங்களாசாசனம் பண்ணுவதற்காக திருவரங்கம் வந்தடைந்தார். பாணர் குலத்தில் அவதரித்தவர் என்பதாலும், கோயிலுக்குள் சென்று எம்பெருமானை சேவிக்க முடியாத சூழ்நிலை காரணமாகவும், ஆழ்வார் காவிரி ஆற்றங்கரையில் யாழும் கையுமாக நின்று கொண்டே, மாலவனை மனதிற்குள்ளேயே நினைத்து மதுரமான பாடல்களை பாண் என்னும் இசைக்கருவியிலே பாடிப் பாடி பரவசம் கொள்வார். {பாணர் என்னும் இனம் உண்மையில் தீண்டத்தகாத இனம் அல்ல. அவர்கள் இறைவன் பேரிலும், மன்னனைப் பற்றியும் பாண் என்னும் இசைக்கருவியினால் இனிமையான பாடல்களைப் பாடி, கேட்போர் அனைவரையும் அகிலம் மறக்கச் செய்வர். அத்தகைய இனத்தில் வளர்ந்த நம் திருப்பாணாழ்வாருக்கு பாடல்கள் பாடப் பயிற்சியும் வேண்டுமோ??}

ஸ்ரீரங்கத்துப் பெருமானின் மீது அளவிலா பக்தியின் வெளிப்பாடாக, இரவும் பகலும், காவிரிக் கரையில் நின்று, யாழை மீட்டி, கோபுரத்தை பார்த்தபடி (அவர் தாழ்த்தப்பட்ட குலத்தைச் சார்ந்தவர் என்று கருதி உயர்சாதியினர் கோயிலுக்குள் அவரை அனுமதிக்காத காரணத்தால்) இனிமையாகப் பாடி வந்தார். காவிரிக் கரையின் மணற்குன்றுகளில் உறங்குவார். அவருக்கு ஸ்ரீரங்கநாதரைத் தவிர உறவினர் யாரும் கிடையாது !!! உயர் குலத்தவர் (என்று தங்களை எண்ணிக் கொண்டவர்!) அவர் ஸ்ரீரங்கத்து தெருக்களில் கூட, தான் வருவதை முன் கூட்டியே அறிவித்த பின் தான், உலவலாம் என்று கட்டளையிட்டிருந்தனர் !

திருப்பாணாழ்வார் முக்தியடைந்தது குறித்து சுவையான நிகழ்வு ஒன்று பண்டைய குறிப்புகளில் சொல்லப்படுள்ளது ! 

ஒரு சமயம், அவர் காவிரியின் தென்கரையில் நின்றபடி, அரங்கநாதரே பேருவகை கொள்ளும் வண்ணம், அற்புதமாக பல நாட்கள் பாடிக் கொண்டு இருந்தார். அங்கு வந்த, ஸ்ரீரங்கத்தில் எம்பெருமானுக்கு நித்யம் தீர்த்த கைங்கர்யம்  செய்து வந்த லோகசாரங்கமுனி என்ற அந்தணர்,  எம்பெருமானுக்கு தீர்த்தம் கொண்டு வருவதற்காக பொன்னித் துறையை அடைகையில், வழியிலே பாணரைக் காண்கிறார்; கண்டவுடன் பாணரே எட்டச் செல் என்று சொல்ல, அரங்கனின் பக்தியில் திளைத்து, மோன நிலையில் நின்ற  பாணரும் அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை. 

எம்பெருமான் அனுபவத்தில் மூழ்கி மெய் மறந்து நகராது அங்கேயே நிற்க; அருகில் இருக்கும் மற்ற அந்தணர்களும் எட்டச் செல் என்று சொல்லியும் செவி சாய்க்காமல் அங்கயே நின்றார். அது கண்டு இவன் கான யோகி போலும் என்று நினைத்து சிலர் நகர்ந்து செல்ல, மூர்க்க குணம் கொண்ட சிலர் எப்படியும் பானரை அங்கிருந்து துரத்தியே ஆகவேண்டும் என்ற கெட்ட எண்ணம் கொண்டு அவர் மீது கற்களை எறிந்தனர். குருதி வழிய  வழிய அங்கேயே எம்பெருமானையே நினைத்துக் கொண்டு நின்றாராம் பாணர்.

சினமுற்ற லோகசாரங்கர், பாணர் மீது கல்லெறிய, அது ஆழ்வாரின் நெற்றியில் பட்டு காயம் ஏற்பட்டது. கண் விழித்த ஆழ்வார், தன் செய்கைக்கு லோகசாரங்கரே வெட்கும் அளவில், மன்னிப்பு கேட்டு, அவ்விடத்தை விட்டு அகன்றார்.  பிறகு, திருமஞ்சன நீரை எடுத்துக் கொண்டு, ஆலயத்திற்குள் நுழைந்த இலோக சாரங்க முனி, அங்கே லோகசாரங்கரின் இச்செய்கையால், திருவுள்ளம் கலங்கிய, கோயிலில் எழிந்தருளிய ஸ்ரீரங்கப் பெருமானின் திருநெற்றியில், அதாவது எந்த இடத்தில் திருப்பாணாழ்வாருக்கு அடிப்பட்டதோ அந்த இடத்தில் இறைவனுக்குக் குருதி பெருக்குற்றதைக் கண்டு, லோகசாரங்கர் துணுக்குற்றார்.   நெஞ்சம் பதறினார், மிகுந்த மனப் பாரத்துடன் வீடு திரும்பினார்.  இரவில் தூக்கமின்றித் தவித்தார். 

இந்நிகழ்வுகளைக் கண்டு அர்ச்சகர் கோவில் அதிகாரிகளுக்குத் தெரிவிக்க, அவர்களும் அரசனிடம் முறையிட்டார்களாம். அரசன் மந்திரிகளோடு ஆலோசனை நடத்திய பின்னரும் காரணம் கண்டு பிடிக்க முடியாமல் அந்தப் பாரத்தை எம்பெருமான் திருவடிகளில் சமர்ப்பிக்க, கருணையே வடிவெடுத்தவளான பிராட்டி எம்பெருமானைப் பார்த்து நித்யம் நம்மை அநவரத பாவனை பண்ணி வருகிற நம் பாணனைப் புறம்பே நிற்கப் பார்க்கலாமோ என்று விண்ணப்பிக்க எம்பெருமானும் பாணரைத் தம்மிடம் அழைத்துக் கொள்ள திருவுள்ளம் கொண்டானாம்.

பிராட்டியின் இஷ்டத்தைப் பூர்த்தி பண்ணவும், பகவத் ப்ராப்திக்கு சாதி முக்கியமில்லை பக்தியே முக்கியம் என்பதை உலகோர்க்கு எடுத்துரைக்க, ஸ்ரீ லோகசாரங்கரின் கனவில் எம்பெருமான் தோன்றி அரங்கன், ஆழ்வார் தன்னை தரிசிக்க வந்தாலொழிய, தனது கோயில் கதவுகள் திறக்கப்பட மாட்டாது என்றும், ஆழ்வாரை எப்பாடு பட்டாவது தன் முன் கூட்டி வருவது தான் லோகசாரங்கர் செய்த பெரும்பாவத்துக்கு பிராயசித்தம் என்றும் கூறி மறைந்தார். 

முற்றும் மனம் திருந்திய லோகசாரங்கமுனி மறுநாள் காலை இந்தச் செய்தியை எல்லோருக்கும் தெரியப்படுத்திவிட்டு  காவிரிக்கரைக்கு ஓடி,, அங்கு நின்றிருந்த பாணரின் திருவடிகளில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து சேவித்து எம்பெருமான் திருவுள்ளத்தை தெரிவித்து கோயிலுக்கு வருமாறு பாணரிடம் மன்றாடிக் கேட்டார். பாணரும் நீச்சனான அடியேன் திருவரங்கப் பெருநகரை மிதிக்கலாமோ என்று பாணரோ கோயிலுக்குள் அடியெடுத்து வைக்க மறுக்க,   அடியேன் தோள் மீது எழுந்தருளவேணும் என்று மீண்டும் பிரார்த்தித்து நிற்க, பாணர் அதைப் பாகவத அபசாரமாகக் கருதி மறுத்து விட்டாராம்.  

பின்னர் இது எம்பெருமான் ஆணை என்று லோகசாரங்கர் மூலமாக தெரிந்து கொண்ட ஆழ்வாரும் அவரது தோள் மீது ஏறி அமர, ஸ்ரீ லோகசாரங்கர் அவரை அரங்கநாதன் திருமுன்பே இறக்கிவிட்டாராம். (ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன்னால் அரங்கன் நடத்திக் காட்டிய அரிஜன ஆலய பிரவேசம். சில வருடங்களுக்கு முன்னால் இதைச் செய்து காட்டியவர்கள் மிகப் பெரிய புரட்சியாளராக விளம்பரப்படுத்தப் பட்டார்கள்.)

மிகுந்த நிர்பந்தத்தின் முடிவில், லோகசாரங்கமுனி ஆழ்வாரை தன் தோளில் சுமந்து கோயிலுக்குக் கூட்டி வந்தார். இதனால் தான், இவர் 'முனிவாகனர்' என்றும் அறியப்படுகிறார்.

திருமாமணி மண்டபத்தில் வீற்றிருந்த அரங்கநாதப் பெருமான் முன் வந்திறங்கிய திருப்பாணாழ்வார், அரங்கனை தரிசித்த திவ்ய அனுபவம் தந்த பேருவகையில், திருவாய் மலர்ந்தருளிய 'அமலனாதி பிரான்' பாசுரங்களுக்கு ஈடு இணை கிடையாது!!!  

அரங்கன் சந்நதியில் இந்தப் பத்து பாசுரங்களில்  அரங்கனின் திருவடி முதல் திருமுடி வரைத் தன் தமிழ்ப்பாக்களால் அலங்கரித்தார் பாணர். அன்று முதல் இவர் 'திருப்பாண் ஆழ்வார்' என்று புகழ் பெற்றார். காவியத்தில் அமங்கலச் சொல் இல்லை என்னும் இலக்கணம் இருந்தாலும் அதை மாற்றியவன் கம்பன் என்பார்கள் சிலர். ராமனின் அழகைச் சொல்லும்போது கம்பன் 'ஐயோ' இவன் அழகென்ன அழகோ! என்று வருணிப்பதாகச் சொல்வார்கள்! அதற்கும் முன்னோடியாகத் திருப்பாணாழ்வார் திருமாலை வருணிக்கும் போது தன் பத்துப் பாடல்களில் இரண்டு முறை 'ஐயோ'! எனக் கூறியுள்ளார்.

இறைவனைக் கண்ட பிறகு எதுவும் காண்பதற்குத் தகுதியில்லை! என்று அரங்கனுடனே கலந்து விட்டதாக வரலாறு சொல்கிறது. அவரின் கடைசி சொற்களில் அதை அழகாக முத்தாய் கோர்க்கிறார்.

''அண்டர் கோன் அணி அரங்கன் என் அமுதினைக்
கண்ட கண்கள், மற்று ஒன்றினைக் காணாவே''

திருப்பாணாழ்வார் கடைசிப்பாகத்தில் அரங்கண் என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்ற ஒன்றினைக் காணாவே என்ற இறுதி அடியைப்பாடி முடித்ததுமே அனைவரும் காணும்படி பெருமாளின் திருவடிகளில் சரணடைந்து தோன்றாத்தன்மை பெற்று திருவரங்கப் பெருமானுடன் ஒன்றறக் கலந்தார் !!!

பெருமாளின் 108 திருப்பதிகளில் திருப்பாணாழ்வார் தனியாக மங்களாசாசனம் செய்யாமல் , பிற ஆழ்வார்களுடன் சேர்ந்து மொத்தம் 3 கோயில்களை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.

திருப்பாணாழ்வார், பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார்,  (2)

1. திருவேங்கடம் (அருள்மிகு வெங்கடாசலபதி திருக்கோயில், திருப்பதி, சித்தூர், ஆந்திரா)
2. திருப்பாற்கடல்

திருப்பாணாழ்வார், பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார் (1)

1. ஸ்ரீரங்கம் (அருள்மிகு ரங்கநாதன் திருக்கோயில், ஸ்ரீரங்கம், திருச்சி)

இவர் இயற்றிய பத்துப் பாடல்களுக்கு இவர் சொல்லிய முதல் சொல்லே இவர் பாடலின் தலைப்பாக உள்ளது. அதுதான் 'அமலன் ஆதிபிரான்'.

அமலனாதிபிரான் உங்கள் வாசிப்புக்கு:

927
அமலன் ஆதிபிரான்  அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்த-
விமலன், *விண்ணவர் கோன் *விரையார் பொழில் வேங்கடவன்,
நிமலன் நின்மலன் நீதி வானவன், *நீள்மதிள் அரங்கத்து அம்மான், திருக்-
கமல பாதம் வந்து என்கண்ணினுள்ளன ஒக்கின்றதே.  (1)

928

உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டமுற,
நிவந்த நீள்முடியன் அன்று நேர்ந்த நிசாசரரை,
கவர்ந்த வெங்கணைக் காகுத்தன் கடியார்பொழில் அரங்கத் தம்மான்,
அரைச்சிவந்த ஆடையின் மேல் சென்றதாம் என் சிந்தனையே. (2)

929
மந்தி பாய் வட வேங்கட மாமலை, வானவர்கள்,-
சந்தி செய்ய நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான்,
அந்தி போல் நிறத்து ஆடையும் அதன்மேல் அயனைப் படைத்ததோர் எழில்
உந்தி மேலதன்றோ அடியேன் உள்ளத்து இன்னுயிரே.  (3)

930
சதுரமா மதிள்சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தலைபத்து-
உதிர வோட்டி, ஓர் வெங்கணை உய்த்தவன் ஓத வண்ணன்
மதுரமா வண்டு பாட மாமயில் ஆடரங்கத்து அம்மான்,திருவயிற்று-
உதர பந்தம் என் உள்ளத்துள் நின்று உலாகின்றதே. (4)

931@
பாரமாய* பழவினை பற்றறுத்து,* என்னைத்தன்-
வாரமாக்கி வைத்தான்* வைத்ததன்றி என்னுள் புகுந்தான்,*
கோர மாதவம் செய்தனன் கொல் அறியேன்* அரங்கத்து அம்மான்,*திரு-
வார மார்பதன்றோ* அடியேனை ஆட்கொண்டதே. (5)

932
துண்ட வெண்பிறையான் துயர் தீர்த்தவன் அஞ்சிறைய-
வண்டுவாழ் பொழில்சூழ் அரங்கநகர் மேய அப்பன்
அண்டர் அண்ட பகிரண்டத்து ஒரு மாநிலம் எழுமால்வரை, முற்றும்-
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை உய்யக்கொண்டதே. (6)

933
கையினார் சுரி சங்கனல் ஆழியர், நீள்வரை போல்-
மெய்யனார் துளப விரையார் கமழ் நீள் முடியெம்
ஐயனார், அணியரங்கனார் அரவின் அணைமிசை மேய மாயனார்,
செய்ய வாய் ஐயோ. என்னைச் சிந்தை கவர்ந்ததுவே. (7)

934
பரியனாகி வந்த அவுணன் உடல்கீண்ட, அமரர்க்கு-
அரிய ஆதிபிரான் அரங்கத்து அமலன் முகத்து,
கரியவாகிப் புடைபரந்து மிளிர்ந்து செவ்வரியோடி, நீண்டவப்-
பெரிய வாய கண்கள் என்னைப் பேதைமை செய்தனவே. (8)

935
ஆலமா மரத்தின் இலைமேல் ஒரு பாலகனாய்,
ஞாலம் ஏழும் உண்டான் அரங்கத்து அரவின் அணையான்,
கோல மாமணி ஆரமும் முத்துத் தாமமும் முடிவில்ல தோரெழில்
நீல மேனி ஐயோ, நிறை கொண்டது என் நெஞ்சினையே.  (9)

936 
கொண்டல் வண்ணனைக் கோவலனாய் வெண்ணெய்-
உண்ட வாயன் என்னுள்ளம் கவர்ந்தானை,
அண்டர் கோன் அணி அரங்கன் என் அமுதினைக்-
கண்ட கண்கள், மற்றொன்றினைக் காணாவே. (10)

எம்பெருமானைத் திருமுடி முதல் திருவடி வரை சேவித்து, அவன் அழகில் ஈடுபட்டு அவ்வழகின் பெருமையை உலகோர்க்கு புரியும் வகையில் திருப்பாணாழ்வார்  பாடின பிரபாந்தமே அமலனாதிபிரான் என்னும் திவ்யப்ரபந்தம் ஆகும். அதை நாமும் அனுபவிப்போம்.

 

துக்கடா
 

தீண்டத்தகாதவர் என்று ஒதிக்கவைத்த ஒருவரின் பக்திக்கு மெச்சி, எம்பெருமான் அவருக்கு அளித்த சீரும் சிறப்பும் இவ்வுலகில் வேறு எவருக்கும் கிடைக்காத அரிய பாக்கியம். இதிலிருந்து நாம் அறிவது, இறைவனை முழுமனத்துடன் அறிந்தால், அரி அவன் எவருக்கும் அரியவன் அல்ல. எந்தச் சாதியாயினும், எம்மதமானாலும், எல்லா உயிருக்கும் எவ்வித வேறுபாடுமில்லாமல் அருள் புரிவான் அரங்கன்.

தன்னை முழுமனத்துடன் தருவதே இறைவனுக்குச் சிறந்த காணிக்கை, அது யார் வேண்டுமானாலும் தரலாம், வரையறை இல்லாது...

திருப்பாணாழ்வார், பாண் என்னும் இசைக்கருவியில் வல்லவராயும், எப்பொழுதும் பெருமாளைப் பற்றியே பாடிக்கொண்டிருப்பதாலும், அவர் பாண் பெருமாள் எனவும்,
இலோக சாரங்க முனியின் தோளில் ஏற்றிச் சென்றதால், முனிவாகனன் எனவும் அழைக்கப்படுகிறார்.

இவர், இறைவனைக் கண்ட பொழுதிலேயே, தன் ஊண் உருக, உயிர் கசிய இறைவனின் பேரருளையும், புறத்தோற்ற அழகையும் கண்டு பாடிய பாடல்களே அமலனாதிபிரான் ஆகும்.

அமலனாதிபிரான், அமுதத்திரட்டில், முதலாயிரத்தின் ஆறாம் திரட்டாக உள்ளது.

  'வேதம் பயின்றவனே என்றாலும், என் பக்தனை நிந்தித்தான் என்றால், உடனே அவன் சண்டாளத் தன்மை அடைகிறான்' என்கிறார் பகவான்.

இதனையே தொண்டரடிப்பொடிகளும்,

அமரவோர் அங்கம் ஆறும் வேதமோர் நான்கும் ஓதித்

தமர்களில் தலைவராய சாதி அந்தணர்களேலும்
நுமர்களைப் பழிப்பராகில் நொடிப்பதோர் அளவிலாங்கே
அவர்கள்தாம் புலையர் போலும் அரங்கமா நகருளானே

'ஒப்பற்ற ஆறு வேத அங்கங்களையும், நான்கு வேதங்களையும், நன்கு கற்று, ஓதி உயர்ந்த பிராமண குலத்தவரே ஆனாலும், அவர்கள் உன் அடியார்களைப் பழிப்பாரேயாகில், அந்த நொடிப் பொழுதிலேயே அவர்கள் புலையர்கள் ஆகிறார்கள்' என்கிறார்.

'தாழ்ந்த குலத்தவர், காலப்போக்கில் தம்முடைய உயர்ந்த பக்தியினாலே பாகவதன் ஆவதற்கு யோக்கியதை உண்டு. ஆனால், பாகவதர்களிடத்தில் செய்த தவறுகளினால், கேடான நிலை அடைந்த இந்தப் பாவிக்கு அந்தத் தகுதியும் இல்லை...' - இது ஸ்ரீவசனபூஷணத்தில் காணப்படும் வசனம்.

இதையெல்லாம் நன்கு கற்று அறிந்தவராகத்தான் இருந்திருப்பார் லோகசாரங்கர்; நடந்ததை எண்ணி கண்ணீர் உகுத்திருப்பார்; கதறி அழுதிருப்பார். அதனால்தான், தன் பக்தனான லோகசாரங்கரைத் தேற்றுவதற்காக, அவரது கனவில் வந்தான் அரங்கன். அவர் செய்த பாவத்துக்கு, மறைமுகமாக ஒரு பரிகாரமும் சொன்னான்.

பாரத்வாஜ ஸ்மிருதி என்று ஒரு ஸ்மிருதி. அதில் வரும் ஒரு கருத்து இது. 'விலங்கு, பறவை, மனிதன் என எப்படி இருந்தாலும் சரி... இவை பரம பக்தனான ஒரு வைணவனைச் சார்ந்திருப்பவை என்றால், அந்த வைணவனின் தொடர்பு இருப்பதாலேயே அவை பரமபதத்தை அடைகின்றன.'

பரம கிருஷ்ண பக்தரான ததிபாண்டன், கிருஷ்ணரிடம் மோட்சத்தை வேண்டினார். கிருஷ்ணரோ, அவருக்கு மட்டுமல்லாது, அவரிடம் உள்ள உயிரற்ற பொருட்களான சட்டி பானை களுக்குகூட மோட்சத்தைக் கொடுத்தார்.

வைணவ ஆச்சார்யரான பிள்ளைலோகாச் சார்யருக்கு ஜ்யோதிஷ்குடி என்ற ஊரில் உயிர் பிரியும் நேரம். அரங்கனின் நினைவாகவே இருந்த அவருக்கு அரங்கன் காட்சி கொடுத்து, 'நீர் காணுகின்ற, தொடுகின்ற அனைத்துக்கும் எம்பக்கம் இடம் உண்டு' என்றான். அதாவது, 'உம்மைச் சேர்ந்த அனைத்துக்கும் மோட்சம் உண்டு' என்றான். உடனே பிள்ளைலோகாச்சார்யர் அருகில் இருந்த தாவரங்கள், கல், மண் என அனைத்தையும் தன்னோடு அணைத்துக் கொண் டார். எதிரேயுள்ள மலையை முடிந்த மட்டும் பார்த்தார் - அவை எல்லாம் மோட்சத்தை அடையட்டுமே என்ற உயர்ந்த குணத்தால்!

இதேபோல், பரம பாகவத உத்தம வைணவரான திருப்பாணரின் தொடர்பினை லோகசாரங்கர் பெற வேண்டும் என்பதற்காக, திருப்பாணரை அவரது தோளின் மீது ஏற்றிக்கொண்டு கோயிலுக்குள் வர ஆணையிட்டான் அரங்கன்.

இன்னொரு காரணமும் உண்டு!

திருவரங்க மண்ணை மிதிக்கக் கூடாது என்று தனக்குள்ளே உறுதியுடன் இருந்தார் திருப்பாணாழ்வார். அவரது சங்கல்பத்துக்கு எந்த பங்கமும் வரக்கூடாது என்பதற்காகவே அரங்கன் இப்படி உத்தரவிட்டான். 

லோகசாரங்கர் மீது அரங்கன் எவ்வளவு கருணை வைத்திருந்தால் இத்தகைய உயர்ந்ததொரு பரிகாரத்தைச் சொல்லியிருப்பான்! ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய் அடித்துள்ளான் அரங்கன். 

திருப்பாணாழ்வாருக்கும் ஏற்றம்; 

லோகசாரங்கருக்கும் பாப நிவர்த்தி.

தவறைத் திருத்துவதாகட்டும், திருத்திப் பணி கொள்வதாகட்டும், அரங்கனின் பாணியே தனி!

''என்னடியார் தவறு செய்ய மாட்டார்... அப்படியே செய்தாலும் அது உலக நன்மைக்காகவே இருக்கும்'' என்று அரங்கன் சொன்னதற்கு இணங்க, லோகசாரங்கர் செய்த ஒரு சிறு தவறும்கூட, அர்ச்சா ரூபமாகவுள்ள அரங்கனை திருப்பாணர் காண்பதற்கு ஏதுவானது.

அரங்கனின் பூஜைக்காக தூய நீர் எடுத்து வரும் போது, நாம்தான் தவறு செய்து விட்டோமோ? என வருந்திய திருப்பாணரை, பரிவுடன் நெருங்கினார் லோகசாரங்கர். வருத்தம் தெரிவித்தார். திருப்பாணர் எவ்வளவோ மறுத்தும், ''இது அரங்கனின் ஆணை!'' என்று சொல்லி, அவரை வலுக்கட்டாயமாக தோளில் ஏற்றிக்கொண்டு புறப்பட்டார் பலவானான லோகசாரங்கர்.

திருவரங்கம் கோயிலில், நம்பெருமாளுக்கு தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்பவர்கள், பலவானாகவே மாறி விடுவார்கள். அந்த மிகப்பெரிய செப்புக்குடத்தைத் தேய்த்து, தினமும் இரண்டு முறை காவிரிக் கரையில் இருந்து பெருமாளுக்கு தீர்த்தம் கொண்டு வருவதே ஒரு சிறந்த உடற்பயிற்சிதானே!

எதற்காக பாணர் ஏங்கித் தவித்தாரோ... இதோ! அரங்கனை, அழகனை, அர்ச்சையின் முதல்வனை, ஆசை தீர தரிசிக்கப் போகிறார். லோகசாரங்கரின் தோளிலிருந்து இறங்கி, அரங்கனின் திருவடிகளைத் தரிசித்தார் திருப்பாணர். இடுப்பில் கட்டிய சிவந்த ஆடையினால் கவரப்பட்டார்; பாசுரம் பாடினார்; கருத்த, விசாலமுள்ள, செவ்வரியோடிய அரங்கனது கண்ணழகு அவரைக் கவர்ந்தது! கண்ணீர் மல்க துதித்தார்! 

எண்ணிப் பத்தே பாசுரங்கள்... ஒரு பேரொளி தோன்றியது. இந்தத் தூண்டா விளக்கு, அதனுடன் கலந்தது; பாணர் கலந்தார் அரங்கனுடன்!

கடவுளுடன் ஒன்றுவதற்கு குலபேதம் ஏதுமில்லை; குணம் இருந்தால் போதும் என்று உணர்த்தினார் திருப்பாணாழ்வார்!

அமலன் ஆதிபிரான் அடியார்க்கு என்னை யாட்படுத்தவிமலன்! விண்ணவர்கோன் விரையார்பொழில்வேங்கடவன்நிமலன் நின்மலன் நீதிவானவன் நீள்மதிள் அரங்கத்தம்மான்திருக்கமலபாதம் வந்து என் கண்ணினுள்ள வொக்கின்றதே!

- இதுதான் திருப்பாணாழ்வார் பாடிய முதல் பாடல்!

திருப்பாணர், திருவரங்கத்தைத் தவிர வேறு எங்கும் சென்றதில்லையே! எப்படி இந்தப் பாடலில் திருவேங்கடமுடை யானைப் பற்றியும் வர்ணித்தார்?

அரங்கனைக் காணும் முன்பே, ஸ்ரீரங்கத்திலேயே ஏழுமலையான் இவருக்கு காட்சி அளித்திருப்பார். அவரை வணங்கி, பிறகு அரங்கனைத் துதிக்க வந்திருப்பார்.

'நீண்டவப் பெரியவாய கண்கள்’ அப்படின்னு திருப்பாணாழ்வார்  தன்னோட பாசுரத்துல அழகாச் சொல்றார். அதாவது, திருமாலோட கண்கள் காது வரைக்கும் நீண்டிருக்காம். 'ஏன்னா, பக்தர்கள் முதலில் என் கண்களைத்தானே பார்க்கிறார்கள்! அதனால், உடல் முழுக்க கண்களை வைச்சுக்கிட்டா என்ன?’ன்னு பெருமாள் நினைக்கிறாராம். ஒரு ராஜா, பெரிய ராஜ்ஜியத்தை வளைச்சுப் போடறதுக்கு முன்னால, அதுக்குப் பக்கத்துல இருக்கிற சின்னச் சின்ன நாடுகளையே முதல்ல ஜெயிப்பானாம். 

அதேமாதிரி, திருமால் தன் மேனி முழுவதும் கண்களாக ஆக்கிக்கிறதுக்கு முன்னால, பக்கத்துல இருக்கிற காது வரை கண்களின் எல்லையைப் பரப்பறாராம்.

இதில்... 'திருக்கமலப் பாதம்' என்ற வார்த்தையை முன்னோர்கள் மூன்றாகப் பிரித்திருக்கிறார்கள்.

1. திருப்பாதம்: துயரறு சுடரடி இது. துயர்போக்கும் பேரருளாளன் காஞ்சி வரதராஜ பெருமாளைக் குறிக்கும்.

2. கமலப்பாதம்: பூவார் கழல்கள்- புஷ்பம் போல் தரிசித்த மாத்திரத்தில் மனதுக்கு சுகத்தைத் தரக்கூடிய திருவேங்கடமுடையானின் கமலப்பாதம்.

3. திருக்கமலப்பாதம்: அனைத்து உலகையும், அனைவரையும் உய்வுபெறச் செய்யக்கூடிய, எல்லோருக்கும் பொதுவான பாதங்கள். இது ஸ்ரீரங்கநாதனுடையது!

திருப்பாணாழ்வார், முதலில் அரங்கனின் பாதத்தை தரிசித்து, படிப்படியாக வந்து, இறுதியில் அவன் கண் அழகைக் கண்டு இன்பம் கொள்கிறார்.

கொண்டல் வண்ணனைக் கோவலனாய் வெண்ணைஉண்ட வாயன், என் உள்ளம் கவர்ந்தானை அண்டர்கோன் அணியரங்கன் என் அமுதினைக்கண்ட கண்கள், மற்றொன்றினைக் காணாவே.

- 10-வது பாடலைப் பாடி முடித்தார் திருப்பாணாழ்வார்.

அணியரங்கன் என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன் றினைக் காணாவே என்று சொன்ன பின்பு, அவர் மேற்கொண்டு பாடவும் இல்லை. எவரையும் காணவும் இல்லை - அந்த அரவரசப் பெருஞ்ஜோதி இவரை ஆட்கொண்டது. அமுதம் உண்டவருக்கு இறப்பில்லை. ஆசைதீர அரங்க அமுதத்தினைப் பருகிய இவர், இறப்பில்லாது அவனுடனேயே கலந்தார்.

நாமஸங்கீர்த்தனத்தில் புகழ்பெற்று விளங்கியவர் ஸ்ரீஹரிதாஸ்கிரி ஸ்வாமிகள். இவரின் நாமஸங்கீர்த்தனம் கேட்பவரை சுண்டி இழுக்கும்; அவனருகில் கொண்டு சேர்க்கும். அபங்கங்கள் எனும் மராட்டிய பஜன்கள் பாடுவதில் இவருக்கு நிகர் இவரே!

இவர் ஒருமுறை, தன் சீடர்களுடன் கங்கையில் இறங்கி குளித்தார். சுற்றிவர குளித்துக் கொண்டிருந்த சீடர்கள் கரையேறினார்கள். இவர்களின் மத்தியில் குளித்துக் கொண்டிருந்த சுவாமிகளை மட்டும் காணவில்லை! 

ஸ்ரீசைதன்ய மஹாப்ரபு கங்கையில் கலந்ததுபோல, இவரும் கங்கையுடன் கலந்துவிட்டார். ஆம்! அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே என்ற திருப்பாணரின் வழியைப் போல! 

Home  Previous                                                              Next