Periya Alwar

Periya Alwar ( Aani - Swathi ) - Part 8

Anbil Ramaswamy

Villi and Kandan were hunter brothers who lived in the forest adjoining Puttur in the Pandya kingdom. While on a hunting spree, Villi saw his brother Kandan being killed by a tiger. He also saw how he came back alive by the grace of God.Villi became very rich shortly after and built a temple for Lord Vishnu and formed a village around the temple and named it Villiputtur. Mukunda Bhattar and his wife Padmavalli were one of the early settlers there. Periya Alwar, an incarnation of Garuda (the divine falcon vehicle of Lord Vishnu) was born to them as Vishnu chitta (One whose mind is rivetted to Lord Vishnu). He was born in the year Krodhana, Aani month, Suklapaksha Ekadasi day ( a Sunday ) in the constellation of Swati. He bought a small piece of land, converted it into a flower garden and spent his time in making flower garlands for the Lord of Vada Perumal koil in his place. At that time, there was a king called ' 'Vallabhadeva' who was just and impartial. Once, he asked his Purohit ' Selvanambhi' as to who was the Supeme deity. Selvanambhi suggested that he call all the learned pundits of the times in an assembly to debate the issue and arrive at a conclusion. The king announced a wager in which a wallet containing golden coins ( Porkizhi) was to be tied to the top of a pole. This would bend towards the person who is able to establish with absolute certainty the correct answer to this poser. Great pundits from all over the country belonging to several sects gathered in the hall to thrash out the issue. But, the wallet would not come down. The Lord appeared in the dream of Vishnu chitta and asked him to participate in the debate. Accordingly, he proceeded to the court. The poets assembled jeered at him saying that he had come there like a blind person who was' NOT AFRAID OF THE DARK'. Unmindful of all the ridicule, Vishnu chitta commenced expounding how Lord Narayana was the Supreme deity. The pole bent to his side on its own and Vishnu chitta was declared the winner and offered the prize. He was honoured by being taken in a procession mounted on a tall caparisoned elephant. He was hailed eulogising his feat in winning the wallet.He was also called Bhattarpiran, Srivilliputtur Kone, Puduvai Kone, and Kizhi Arutthan. As the procession emerged out, there appeared on the sapphire skies Lord Vishnu clad in his proverbial pink attire ( Pitambara) accompanied by his consort Mahalakshmi and the entire retinue of divine beings to bless Vishnuchitta. In extreme ecstasy, Vishnu chitta sang his famous "Pallandu" in 12 stanzas praying for the long life of Bhagavan. He knew full well that no harm can ever befall the Lord. But, he became anxious that having exposed himself to the gaze of all in this mundane world, (some of them may be having an evil eye ), Bhagavan should not be affected thereby. Hence, he hastened to sing the "Tirup pall Aandu" hymns. These are being recited throughout the World in all Vishnu temples even though the priests have had no exposure to the Tamil language. This forms the first decade of the first Part of his monumental work, "Periyalwar Tirumozhi" Vishnuchitta was called " Periya Alwar" - the great Alwar for very many reasons : 1. It is the greatness of his love for the Lord that made him pour out the Pallandu hymns. 2. Ordinarily. only elders would bless the young ones for a long life. "Periya' means elder and therefore he was called Periyalwar.To the objection that such an attitude was ' unnatural' ( Swarupa Viruddham), Pillai Lokacharya has argued that as it was a 'Mangala Aasaasanam', it was quite in order and because IT WAS A STRANGE CASE OF KNOWLEDGE RIPENING INTO AN IGNORANCE OF SORTS DUE TO LOVE AND AFFECTION. 3. King Janaka laid a challenge through the Siva Dhanus in Sri Sita's marriage; Kumbar, the Aayar Chief laid a challenge in the form of the 7 bulls in the marriage of Nappinnai; But, Vishnuchitta laid no challenges in the marriage of his daughter, Andal because of his obvious conviction that in due time, 'THE OWNER WOULD CLAIM WHAT HE OWNED.' 4. It is natural to honour anyone who brings relief from suffering. That is how Rishyasringa was honoured when rains came to the parched land of Angadesa as he set foot there. Vishnuchitta also performed a similar miracle. When a famine raged in the northern city of Kandam Kadinagar on the banks of Ganges, he was invited to the city to solve the crisis.As he set foot there, welcome rains showered and the place was relieved of the famine. His greatness was honoured. Periyalwar himself is said to refer to this incident thus "Venkali Naliyaa Vittuchittar" 5. Parasara who wrote Vishnu Purana known as Purana Ratna deals with the story of Sri Krishna only in the 5th Amsa of his work; Sukhabrahmam who wrote Srimad Bhaagavatam has dealt with the story of Krishna only in the 10 th Skaandam; But, Vishnuchitta fills his entire Tirumozhi with the story of Lord Krishna vividly portraying every detail of the Lord's childhood ' leelas ' in his own inimitable style. 6.Another esoteric aspect concerning Periyalwar that really makes him ' Periya' is the fact that he is the incarnation of Garuda. Garuda was on the flag atop Ajuna's chariot and he witnessed the Lord delivering the Baghavad Gita - especially the Charama Sloka to Arjuna. Thus, apart from Arjuna, he was the one who was the direct recipient of the Lord's message. Andal refers to this when she says "Meymei Peru Vaarthai Vittu Chittar Kettiruppaar".' Vaarthai' is Moolamantram; ' Peru Vaarthai ' is the Mantra Ratna of Dwayam and ' Meymei Peru Vaarthai ' is the Charama sloka. 7. He was great also in a different way. He became the father- in- law of Lord Vishnu when his daughter, Andal married the Lord. - an honour none else could claim. Let us now have a bird's eye view of the contents of the various decades contained in the 473 verses of his Tirumozhi distributed in 4 parts of 10 decades each plus the 5th part containing 3 decades. 1.1 :This contains the famous Tiruppallaandu in which he issues a clarion call to everyone to join him in wishing 'all the best' to the Lord- everyone including those who desired Moksham, those who desired Kaivalya, those who desired mundane benefits and even those who desired nothing. 1.2 : Celebrations on the birth of Lord Krihna 1.3 : The physical beauty of every limb of the baby 1.4 : The lullaby of Yasoda 1.5 : Kinds of plays of a child like looking at the moon 1.6 : The posture of rocking back and forth (Senkeerai Aadal) 1.7 : Patting the palms ( Sappani Kottal) 1.8 : The faltering first steps of the child ( Talar Nadai) 1.9 and 1.10 : Pleasures of hugging the child 2.1 : Playing ' Pick - a -boo' hide and seek 2.2 : Inviting the child for breast feeding 2.3 : Ear piercing 2.4 : Giving shower to the child 2.5 : Combing the hairs of the child 2.6 : Diverting the attention of the child 2.7 :

Decorating

the child's hairs with fresh flowers 2.8 : Taking steps to ward off 'evil eye ' that might affect the child 2.9 and 2.10 : Compalints galore of the childhood pranks 3.1 Yasoda getting unnerved on seeing her boy's superhuman feats 3.2 : Her anxiety after sending him for tending the cows 3.3 : A mother's pride on the activities of her kid. 3.4 : The lad who bewitched the Gopis 3.5 : The Episode of lifting the Govardhana Giri 3.6 : The enticing flute of Krishna 3.7 and 3.8 Alwar assumes himself as the mother of a Gopi and expresses her concern for her daughter 3.9 : Alwar enjoys the exploits of the Lord as Rama and Krishna 3.10 : Tiruvadi handing over Rama's Signet ring to Sri Sita 4.1 : The glory of Bhagavatas 4.2 and 4.3 : On Tirumalirumcholai 4.4 : On Tirukkoshtiyur 4.6 : The need to name children after Narayana 4.7 : On Kandam Kadi Nagar 4.8 and 4.9 : On Tiruvarangam 4.5 and 4.10 Portrays vividly the threos of death and how and why one should remember the Lord while there is still time to do so in order to escape Samsara 5.1 : He expresses his humility (Naichya Anusantaanam) 5.2 : How the bodily ailments are driven out by the Lord 5.3 : He effectively prevents the Lord from leaving him and concludes by narrating all the benefits he had secured when the Lord showered His grace . Now, let us proceed to enjoy the sentiments expressed by the Alwar in a few hymns : 1. Yasoda calls baby Krishna for an oil bath. He refuses and runs away. She entreats him saying- " Having besmeared your body with butter and mud, I will not let you soil your bed tonight.See! For how long I have been waiting with oil, scented soapnut powder etc. O! Lord! Narana! who is beyond anybody's reach. Please do come and have your bath. "This is the hymn that is recited in all Vishnu temples throughout the World especially at the time of Tirumanjanam (ceremonial bath) to the Lord'sidol. (2 / 4 / 1 ) Vennai Alainda Kunungum Vilayaadu Puzhudhiyum Kondu / Thinnam Ivviraa Unnai Theyuthuk Kidakka Naan Otten / Ennai Pulippazham Kondu Ethanai Podum Erunden / Nannal Ariya Piraane! Naaranaa! Neeraada Vaaraai / 2. Having failed, she tries to trick him into a sense of shame by saying " I might even like to leave you go with all the dirt on your beautiful body smeared by you, while playing in the cattleshed but others ' 'will not like it a bit': Further, and more importantly, if your darling Nappinnai sees you in this state, she will laugh at you !. Are you so shameless to let this happen to you? Come, Quickly finish your bath and get ready "- What an experience! (2/4/9) "Naan Ethenum Ilaadhaa! NAPPINNAI KANDAAL SIRIKKUM" 3. Referring to the power of Bhagavatas who are always immersed in the thoughts of the Lord's auspicious qualities and exploits, the Alwar says that we are verily their slaves and they have the right and power even to sell us away. " Kesava! Purushottama! Kilar Jyotiye! Enru Pesuvaar Adiyaargal ENTHAMMAI VIRKAVUM PERUVAARKALE(4/4/10) 4. The Alwar advises that if we were to utter the words ' Namo Narayana ' with folded hands raised above our heads, we would reach Paramapadam through the ' Path of Light' ( Archiraadhi Marga). And once we reach there, we will never come back to this stupid world, even if we want to. Even if the Nityasuris recommend, guarantee and pledge themselves on our behalf, the Lord would not let us go. ( 4 / 5 / 4 ) Vaayinaal Namo Naarana! Enru/ Mathagathil Kaigalaik Kooppi/ POYINAAL PINNAI ITH DISAIKKU ENRUM PINAI KODUKKILUM POGA VOTTAARE ? 5. The Alwar likens the journey of the Prapanna to Paramapada to his climbing a ladder through the path of light. He says that once the Prapanna reaches there, the Lord would remove the ladder leaving him no chance to return again to this world.(4 /9/2) Irul Agatrum Eri Kadiron Mandalathu Oodu YETRI VAITHU YENI VAANGI Arul Koduthu Adiyavarar Aat Kolvaan Amarum Oor Ani Arangame 6. Referring to the practice of naming children indicriminately, he advises "If you give names such as Nambi, Pimbi etc which are meaningless, these names will go into oblivion soon. Name the child after the lotus eyed Lord's names. They will shine forever. The mother of a child bearing one of the names of the Lord will never go to hell" (4 / 6 / 3 ) Nambi Pimbi Enru Naattu Maanidap Per Ittaal/ Nambum Pimbum Ellaam Naalu Naalil Azhungip Pom/ Semperum Taamaraik Kannan Per Ittu Azhaithakkaal / Nambikaal! Naaranam Thum ANNAI NARAKAM PUGAAL / 7. Referring to the Lord's infinite compassion and partiality towards his Bhaktas, the Alwar says that even if Mother Goddess, Sri Mahalakshmi were to complain against a Bhakta, he would ignore it saying ' My Bhakta would do no wrong; ; Even if he does something with confidence in my compassion, I would deem it as the right thing only". Than Adiyaar Thiratthagattu THAAMARAIYAAL AAGILUM SIDAGU URAIKKUMEL / EN ADIYAAR ADHU SEYYAAR- / Seidhaarel Nanru Seidhaar Enbar Polum! The reference is to the episode when after the defeat of Ravana, Sri Rama ordered Lakshmana to fetch Sri Sita from Ashokavana. She preferred to come with her dishevelled hairs and haggard looks having spent 10 months in the most horrible surroundings. But, Lakshmana asked to her to come fully groomed, neat and clean ( as advised by Rama himself). When she appeared thus, Rama spoke harshly to her. She frowned at Lakshmana since he was responsible for the harsh treatment she received. Sri Rama intervened to impress that Lakshmana was not at fault. 8. The Alwar tells the Lord that during the last moments, he would not be able to utter the Lord's names and that the Lord should make a note of his calling him RIGHT NOW ( when his faculties are quite active) and save him at the last moment, even if he does not remember the Lord at THAT time.(Anthima Smriti) ( 4 /10 /1&2) Eippu Ennai Vandhu Naliyum Podhu / ANGU EDHUM NAAN UNNAI NINAIKKA MAATTEN / APPODHAIKKU IPPODHE SOLLI VAITHEN / Arangathu Aravanai Palliyaane / Sollalaam Podhe Un Naamam Ellaam Sollinen / Ennaik Kuri Kondu Enrum / Allal Padaa Vannam Kaakka Vendum / Arangathu Aravanai Palliyaane / 9. The Alwar does not consider it as fasting when he foregoes eating on anyday and does not feel hungry. What is real fasting days for him are those days when he does not utter the names of the Lord- implying that this recitation is his only food and life sustaining force - not the food in the ordinary sense. ( 5 / 1 / 6 ) Kannaa! Naan mughanai Padaithone! Kaarana! kaariyaai! Adiyen - Naan Unnaa Naal Pasi Aavathu Onrillai/ Ennaa Naalum Rig Yajur Samaveda Naan Marai Kondu Una Paadam Nunnaa Naal Avai Tathurum Aagil / ANRU ENAKKU AVAI PUTTINI NAALE 10. The Alawar says that his soul is now the City of God and is well protected by Him. The Lord had entered his heart and made it his abode. Clad in his pink robes, the Lord Himself acted as the Acharya and cleaned Alwar's ignorance and blemishes. ( 5 / 2 / 8 ) Yethangal Aayina Ellaam Erangal Eduvithu - Ennulle / Peetheka Aadai Piraan Parama Guruvaagi Vandhu / Podhil Kamala Vun Nenjam Pugunthum En Sennith Thidaril/ Paada Vilachinai Vaithaar Pandanru Pattinam Kaappe/ 11. The Alwar addresses the Lord " I was caught in the swirl of Samsara for a long long time extending to over several Kalpas and I have been postponing my day of deliverance. Having got released from that and having secured you, I will never ever allow you to go away leaving me behind" ( 5 / 3 / 8 ) Ethanai Kaalamum Ethanai Oozhiyum Inrodu Naalai Enre/ Ithanai Kaalamum Poi Kirip Patten / INI UNNAI POGAL OTTEN Maithunan Markalai Vaazha Vaithu Maatralar Nootruvarai Keduthaai / Chitham Nin Paal Adhu Arithu Eyanre / Tirumaalirum Cholai Enthaai / Thanians on Periyalwar Tirumozhi 1. Composed by Nathamunigal Guru Mukham Anaadheethya Praaha Vedaan Aseshaan / Narapathi Pari kliptam Sulkam Aadhaatu Kaamah / Svasuram Amara Vandhyam Ranganathasya Saakshaat / Dwija Kula Tilakam Thum Vishnu Chittam Namaami / " Vishnu Chitta had no schooling but he was granted knowledge of all the Vedas by the Lord Himself. With that knowledge, he won the prize instituted by the King by expounding the truth as to who is THE Paramatma. He was actually the father in law of Lord Ranganatha and the gem among the Brahmins. I bow to him" 2. Composed by Pandiya Bhattar Minnaar Thada Madhil Soozh Villiputtur Enru Oru Naal / Sonnaar Kazhar Kamalam Soodinom - Mun Naal / Kizhi Arutthaan Enru Uraithom - Keezhmai yinil Serum / Vazhi Aruthom Nenjame! Vandhu / " O! My Mind! Because you helped me, I am able to adorn my head with the lotus feet of Bhagavatas who mentioned about Srivilliputtur even once. In the days when people raised doubts as to who was THE Paramatma, he cleared their doubts and won the prize of the wallet. By mentioning this event, we got rid of the sins that steep us down in hell" 3. Composed by Pandiya Bhattar Paandiyan Kondaada Bhattar Piraan Vandhaan Enru / Eendiya Sangam Eduthu Oodha - Vendiya / Vedangal Odhi Viraindu Kizhi Aruthaan / Paadhangal Yaamudaiya Patru / " Our refuge is the feet of Periyalwar who won the prize of the wallet by expounding the portions of Veda to prove that Lord Narayana IS THE Paramatma, as a result of which the Vallabha Pandiya Deva praised him as Bhattar Piraan and groups and groups of people blew their conches aloud in his honour" DIVYA DESAMS CONSECRATED BY PERIYALWAR 1. Tiruvarangam 2. Tiruvellarai 3. Tiruppernagar 4. Tirukkudantai 5. Tirukkannapuram 6,. Tiruchitrakoodam 7. Trumaalirumcholai 8. Tirukkoshtiyur 9. Srivilliputtur 10. Tirukkurunkudi 11. Tiruvenkatam 12. Tiruvayodhya 13. Salagraamam 14. Badarika Ashramam 15.Tiru gangaik Karai Kandam 16. Dwaraka 17. Vadamathurai 18. Tiruvaippaadi 19. Tirup Paarkadal and 20. Paramapadam. Note : It is said that the commentaries of Periyavaachaan Pillai on Periyalwar Tirumozhi (except for the last 40 odd hymns) were eaten away by white ants and it was Manavaala Maamunigal who restored them embellishing them with his own commentaries.

பெரியாழ்வார்

Courtey: Dinamalar
பயோடேட்டா
பிறந்த இடம் : ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூர்
தந்தை : முகுந்தர்
தாய் : பதுமவல்லி
பிறந்த நாள் : 7

ஆம் நூற்றாண்டு குரோதன ஆண்டு ஆனி மாதம்
நட்சத்திரம் : சுவாதி (வளர்பிறை ஏகாதசி திதி)
கிழமை : திங்கள்
எழுதிய நூல் : பெரியாழ்வார் திருமொழி
பாடிய பாடல் : 473
சிறப்பு : திருமாலின் வாகனமான கருடனின் அம்சம்
 

பெரியாழ்வாரின் இயற்பெயர் விஷ்ணு சித்தர் . ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூரில் வடபத்ரசாயிக்கு தினமும் மாலை தொடுத்து சூட்டுவதை தன் முக்கிய பணியாக கொண்டிருந்தார் இவர். அக்காலத்தில் மதுரையில் அரசனான வல்லபதேவ பாண்டியன் நகர சோதனை வரும் போது ஒரு வேதியர் திண்ணையில் படுத்திருப்பதை கண்டு ஒரு நல்ல வார்த்தை சொல்லும்படி கேட்டார். அந்த வேதியரும் மழைக்காலத்துக்காக மற்ற எட்டு மாதங்களிலும், இரவுக்காகப்பகலிலும். கிழப்பருவத்திற்காக வாலிபத்திலும், மறுமைக்காக இம்மையிலும் முயற்சிக்க வேண்டும் என்ற சுலோகத்தை சொன்னார். மன்னனும் தம் அரசவையிலுள்ள செல்வ நம்பி என்ற அந்தணரிடம் இது பற்றி கூறினார். அதற்கு செல்வ நம்பி பரத்வ நிர்ணயம் பண்ணி அதனடியாகப் பேறு பெற வேண்டும் என்று கூறினார்.

 

ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூரில் பெருமாள் விஷ்ணு சித்தர் கனவில் தோன்றி மதுரையில் நடந்த சம்பவத்தை கூறி உனக்குத்தான் பொற்கிழி, சென்று வாரும் என்றார். அதற்கு விஷ்ணு சித்தர், கல்லாதவனான என்னால் முடியுமா ? என்று கேட்க, பெருமாளும் இதற்கு நானே பொறுப்பு என்றார். விஷ்ணு சித்தர் மதுரை சென்று பாண்டியன் அரசவையில் வேதங்கள் பாடி ஸ்ரீமன் நாராயணனே பரன் (முதல்வன்) என்று நிலை நாட்டினார். பொற்கிழி தோரணம் தாழ அதனை எடுத்துக்கொண்டார். எல்லோரும் பாராட்டி ஆழ்வாரை யானை மீது ஏற்றி வீதி வலம் வந்த போது இக்கோலத்தை ரசிக்க பெருமாள், பிராட்டியுடன் கருடன் மீதமர்ந்து ஆகாயத்தில் தோன்றி ஆழ்வாருக்கு காட்சியளித்தார்.

 

>ஆழ்வார் மருண்டார். நல்ல காலத்திலேயே இம் மண்ணுலகில் தீங்கு செய்வர். இக்கலியிலே முகம் காட்டுகிறானே, இதனால் கண்திருஷ்டி பட்டு விடுமோ என்று பொங்கும் பரிவால். யானை மீதுள்ள மணிகளை ஒலித்து கொண்டு பல்லாண்டு பல்லாண்டு என்று மங்களாசாசனம் பண்ணினார். எனவே தான் ஆழ்வார்களிலே பெரியாழ்வார் எனப்பட்டார். பொற்கிழியை கொண்டு ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூர் பெருங்கோயிலுக்கு சமர்ப்பித்து மீண்டும் தொண்டு செய்தார். கண்ணன் லீலையை முற்றும் அனுபவித்து அதன் விளைவாக பெரியாழ்வார் திருமொழி என்ற பிரபந்தத்தை வெளியிட்டார். பெரியாழ்வாரின் வம்சத் தோன்றல்கள் வேதப்பிரான் பட்டர்கள் என்ற திருநாமத்துடன் இன்றும் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். பெருமாளின் 108 திருப்பதிகளில் பெரியாழ்வார் தனியாக சென்று 2 கோயில்களையும், பிற ஆழ்வார்களுடன் சேர்ந்து 17 கோயில்களையும் என மொத்தம் 19 கோயில்களை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.

 
பெரியாழ்வார் தனியாக சென்று மங்களாசாசனம் செய்த கோயில் - 2
1. திருவெள்ளறை (அருள்மிகு பூண்டரிகாக்ஷன் திருக்கோயில், திருவெள்ளறை, திருச்சி)
2. கடிநகர் (அருள்மிகு நீலமேகப்பெருமாள் திருக்கோயில், தேவப்பிரயாகை, உ.பி.)

பெரியாழ்வார் பிற ஆழ்வார்களுடன் சேர்ந்து மங்களாசாசனம் செய்த கோயில் - 17,பெரியாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (3)
1. பத்ரிநாத் (அருள்மிகு பத்ரிநாராயணர் திருக்கோயில், பத்ரிநாத், உ.பி,)
2. சாளக்கிராமம், முக்திநாத் (அருள்மிகு மூர்த்தி திருக்கோயில், சாளக்கிராமம், நேபாளம்)
3. திருக்கூடல் (அருள்மிகு கூடல் அழகர் பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கூடல், மதுரை)

பெரியாழ்வார், ஆண்டாள் (1)
1. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் (அருள்மிகு வடபத்ரசாயி திருக்கோயில் (ஆண்டாள்), ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர், விருதுநகர்
பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார் (1)
1. திருஆய்பாடி (அருள்மிகு நவமோகனகிருஷ்ணன் திருக்கோயில், கோகுலம், உ.பி.)

பெரியாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார் (2)
1. துவாரகை (அருள்மிகு கல்யாண நாராயணன் திருக்கோயில், துவாரகை, குஜராத்)
2. திருவடமதுரை (அருள்மிகு கோவர்த்தனன் திருக்கோயில், மதுரா, உ.பி.)
பெரியாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (2)
1. திருப்பேர் நகர் (அருள்மிகு அப்பக்குடத்தான் திருக்கோயில், கோயிலடி, தஞ்சாவூர்)
2. திருக்குறுங்குடி (அருள்மிகு நின்ற நம்பி திருக்கோயில், திருக்குறுங்குடி, திருநெல்வேலி)

பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், குலசேகர ஆழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், நம்மாழ்வார் (1)
1. திருக்கண்ணபுரம் (அருள்மிகு நீலமேகப் பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கண்ணபுரம், திருவாரூர்)

பெரியாழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார், நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார் (1)
1. அயோத்தி (அருள்மிகு ரகுநாயகன் (ராமர்) திருக்கோயில், சரயு, அயோத்தி,பைசாபாத், உ.பி)

பெரியாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், பேயாழ்வார் (1)
1. திருக்கோஷ்டியூர் (அருள்மிகு சவுமிய நாராயணப்பெருமாள் திருக்கோயில், திருக்கோஷ்டியூர், சிவகங்கை)

பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், பூதத்தாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார் (1)
1. திருமாலிருஞ்சோலை (அருள்மிகு கள்ளழகர் திருக்கோயில், அழகர் கோவில், மதுரை

பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார்,திருமழிசை ஆழ்வார், நம்மாழ்வார் (1)
1. கும்பகோணம் (அருள்மிகு சாரங்கபாணி திருக்கோயில், கும்பகோணம், தஞ்சாவூர்)

பெரியாழ்வார், பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருப்பாணாழ்வார் (2)
1. திருவேங்கடம் (அருள்மிகு வெங்கடாசலபதி திருக்கோயில், திருப்பதி, சித்தூர், ஆந்திரா)
2. திருப்பாற்கடல்

பெரியாழ்வார், பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருப்பாணாழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார் (1)
1. ஸ்ரீரங்கம் (அருள்மிகு ரங்கநாதன் திருக்கோயில், ஸ்ரீரங்கம், திருச்சி)

பெரியாழ்வாரின் இயற்பெயர் திரு ராம ஆண்டான் என்பதே ஆகும். ஆனால், இவர் எப்பொழுதும் வடபெருங்கோயிலுடைய எம்பெருமான் நாராயணனையே சிந்தையில் கொண்டிருந்ததனால் இவர் விஷ்ணுசித்தர் என்று அழைக்கப்பெற்றார்.

சிறுவயதில் அவர் வேதங்கள் பயில்வதை விட இறைவனுக்குத் தொண்டு புரிவதிலேயே அதிக நாட்டம் கொண்டவராயிருந்தார். அவர் எம்பெருமானுக்கு பூமாலைகள் சூட்டி அழகு பார்ப்பதிலேயே தன் சித்தம் செலுத்தினார்.

அது சரி இவருக்கு சின்ன வயசுலேயே ஒன்னுக்கு ரெண்டு பேரு இருக்கு, அப்புறமும் ஏன் இவர எல்லாரும் பெரியாழ்வார், பெரியாழ்வார் ன்னு அழைக்கிறாங்க?

அதுவும் சரி, அது என்ன பன்னிரண்டு ஆழ்வார்கள் இருக்கும் போது இவருக்கு மட்டும் பெரிய ன்னு அடைமொழி?

கல் தோன்றி மண் தோன்றா காலத்தும் முன் தோன்றிய மூத்த ஆழ்வார்கள் மூவர் உள்ளனர், அந்த முதல் ஆழ்வார்களுக்கும் இல்லாமல், கடவுளே ஆழ்வாராக வந்துள்ளார் என்று கருதப்பட்ட நம்மாழ்வாருக்கும் இல்லாமல், மண்ணுலக மக்களுக்கு இறைவனாய் இருக்கும் மன்னர் குலத்தோன்றலான குலசேகர ஆழ்வாருக்கும் இல்லாமல், சூடிக்கொடுத்த சுடர்கொடியான ஆண்டாளுக்கும் இல்லாமல் நம் விஷ்ணு சித்தனுக்கு மட்டும் ஏன் பெரிய ஆழ்வார் என்று அனைவரிலும் பெரியவராக அழைக்கும் பழக்கம்? அது ஏனென்றால்...

இந்த உலகத்தில ஒவ்வொருத்தரும் ஓரறிவு உயிர் முதல் ஆறறிவு உடைய மனிதர்கள் வரைக்கும், ஏன் இந்த உலகையே உருவாக்கி, காத்து, தீயனவற்றை அழிக்கும் அந்த கடவுளர்களும் கூட இம்மண்ணுலகில் பிறந்து வளர உறுதுணையாய் அமையும், இம்மண்ணில் நடமாடும் கண் கண்ட தெய்வங்களாக வாழும், நாம் தொழும் தெய்வம் - தாய்!

எந்த உலகத்திலும், எக்காலத்திலும் தாய்க்கும், தாய்ப்பாசத்திற்கும் ஓர் அளவை அறுதியிட்டுக் கூற இயலாது. அத்தகைய தாய்ப்பாசத்தோடும், தன்னலமில்லாத அன்போடும், அவன் நலனை மட்டுமே எப்பொழுதும் இறைவனிடம் வேண்டும் இயல்புடையவர்.

மனம், சொல், சிந்தனை அனைத்திலுமே குழந்தையாய் எம் பிரானை நினைத்து, மிகுந்த அக்கறையோடு இருந்ததால் அவர் மற்ற ஆழ்வார்களை விட உயர்ந்தவராய் கருதப்படுகிறார்.

பெரியாழ்வார் வாழ்ந்த காலத்தில், பாண்டிய மன்னனான திருவல்லப தேவனுக்கு ஒரு ஐயம் எழுந்தது. அதாவது, நமக்கு இக்காலத்தில் எக்குறையும் இல்லாமல் வாழத் தேவையான செல்வங்கள் அனைத்தும் இருக்கின்றன. அடுத்த பிறவியிலும் நாம் சுகமாக வாழ என்ன செய்ய வேண்டும்? என்று தன் குருவிடம் வினவினார்.

அவராலும், அரண்மனையிலிருந்த எவராலும் இக்கேள்விக்கு சரியானதொரு பதிலை அளிக்க இயலவில்லை. எனவே மன்னனின் குலகுருவான செல்வநம்பி, நாம் நாட்டிலுள்ள ஆன்றோர்கள் முன்னிலையில் இக்கேள்வியினை வைப்போம். அவர்களுள் சரியான பதிலை அளிப்பவர்களுக்கு நாம் பொற்காசுகளைப் பரிசாக அளிப்போம் என்று கூறினார்.

அதன்படியே மறுநாளே, போட்டி அறிவிக்கப்பட்டது. அன்று இரவு இறைவன் பெரியாழ்வாரின் கனவில் தோன்றி, 'பொற்கிழியை அறுத்து வா' என்று ஆணையிட்டார்.

மறுநாள் இறைவனின் ஆணைப்படி, மதுரைக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார், பெரியாழ்வார். மன்னன் அவர் முகத்தில் தெரிந்த பேரொளியை அறிந்து கொண்டு, இவரே தன் கேள்விக்கு சரியான பதிலை அளிக்கக் கூடியவர் என்று உணர்ந்து கொண்டு அவரை முன் சென்று வரவேற்றார்.

அவரிடம், 'ஐயா, நாம் மறுபிறவியில் துன்பமின்றி வாழ என்ன செய்ய வேண்டும்' என்று வினவினார்.

அப்பொழுது பெரியாழ்வார் கூறிய பதிலாவது, '
ஒருவருக்குப் பிறவி என்பதே துன்பமானது.

நாம் இப்பிறவியில் நன்மைகள் செய்தாலும் சரி, தீமைகள் செய்தாலும் சரி அவற்றை அனுபவிக்க நமக்கு பிறவி என்பது வந்து கொண்டேயிருக்கும்.

எனவே துன்பமின்றி வாழ வேண்டுமானால், நாம் பிறவியின்றி வாழ வழி செய்ய வேண்டும்.

பிறவியின்றி வாழ, நாம் செய்வது நன்மையோ, தீமையோ அதை இறைவனின் பெயரால் செய்து அதன் முழுபலனையும் முதலும் முடிவும் இல்லாத யுகம் யுகமாய் அண்டசராசரம் அனைத்தையும் ஆட்சி புரியும் பெருமாளின் பொற்பாதத்திலே ஒப்படைத்துவிட வேண்டும்.

''நம் அனைவரையும் கண் பார்வையாலேயே மயக்குபவன், மாலவன்- திருமால் அவன். அவன் ஒருவனே நம் பாவ, புண்ணியங்களைப் போக்கி, உலகவாழ்வின் மயக்கத்தை நீக்குபவன்'' என்பதை தெள்ளத்தெளிவாய், வேதங்களில் உவமானம் கொண்டு எடுத்துக் கூறினார், பெரியாழ்வார்.

நாம் மட்டும் இறைவனின் திருவடிகளை சரணடைவதைவிட, நம் செயல்களையும் அவன் பொற்பாதம் பணித்துவிட வேண்டும்.' என்று கூறினார். உடனே, அந்த பொற்கிழி வளைந்து வந்து அவர் கைகளை எட்டியது. அங்கிருந்த அனைவரும் ஆழ்ந்த வியப்புடன் ஆழ்வாரைப் பார்த்தனர்.

மன்னர் மிகவும் மகிழ்ந்து, பெரியாழ்வாருக்கு பட்டர்பிரான் என்று பட்டமளித்து, அவரை, மக்கள் அனைவரும் பார்க்கும் வண்ணம், பொன்முடிப்புடன் யானையின் மேலேற்றி, நகர் வலம் வரவழைத்தார். இக்காட்சியைக் காண, கருட வாகனமேறி, சங்கும் சக்கரமும் தன் இரு தோள்களிலும் ஏக, திருமகளைத் தன் வலமார்பிலே தாங்க, தேவர்கள் அனைவரும் துதிக்க எம்பெருமான் காட்சித்தந்தார்.

இவ்வருங்காட்சியை மக்கள் அனைவரும் கண்டனர். அதைப்பார்த்த பெரியாழ்வார், மனம் பதைபதைத்தார். தன் பிள்ளை மேல் கண்ணேறு ஏதும் பட்டுவிடுமோ என்று அஞ்சி, உள்ளம் துடித்தார். உடனே மக்கள் அனைவரின் கவனத்தையும் திருப்பும் வண்ணம் இறைவன் மேல் திருப்பல்லாண்டு, பாடினார். மக்களும் அவருடன் இணைந்து பல்லாண்டு பாடத் துவங்கினர்.

'பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
பல்கோடி நூறாயிரம்
மல்லாண்ட திண்தோள் மணிவண்ணா
உன் சேவடி செவ்வித்திருக்காப்பு
அடியோமொடும் நின்னொடும்
பிரிவின்றி ஆயிரம் பல்லாண்டு
வடிவாய்நின் வலமார்பினில் வாழ்கின்ற
மங்கையும் பல்லாண்டு
வடிவார் சோதிவலத்துறையும் சுடராழியும் பல்லாண்டு
படைபோர் புக்கு முழங்கும்
அப்பாஞ் சன்னியமும் பல்லாண்டே!

அப்பாடா, இந்த பாசுரத்தைப் படிக்கற நமக்கே, பெருமாள் மேல கண்ணு வெச்சுடுற மாதிரி இருக்கே, அப்போ பாக்குறவங்க கண்ணுலாம் எப்படி இருந்து இருக்கும். அதை எல்லாம் நேர்ல பாக்குற ஆழ்வாருக்கு மனசு எப்படி வலிச்சுருக்கும். இந்த வலி தான் அவரை மற்ற ஆழ்வார்கள் கிட்ட இருந்து உயர்த்திக் காட்டுனது.

இவர் இறைவனுக்கு மட்டும் தாயாய் இருக்கவில்லை. அவர் துணைவியாருக்கும் (கோதை)தாயாய் இருந்து, தாரை வார்த்துக் கொடுத்த மாமனும் ஆவார்.

பாண்டிய நாட்டில் அவர் பெற்ற பரிசினை வடபெருங் கோயிலுடையானுக்கு (திருப்பதிக்கு) அளித்து விட்டு, வழக்கம் போல் இறைவனுக்கு மலர் கைங்கரியம் செய்வதைத் தொடர்ந்தார், பெரியாழ்வார். 

அன்பும், பக்தியும், பாசமும் சொட்ட சொட்ட பெரியாழ்வார் அருளியவை,

1.திருப்பல்லாண்டு
2.பெரிய ஆழ்வார் திருமொழி ஆகியன ஆகும். அது மட்டுமல்லாமல் பிள்ளைத்தமிழ் என்னும் இலக்கிய மரபைத் தோற்றுவித்தவர், பெரியாழ்வார்.

பெரியாழ்வாரின் திருப்பல்லாண்டுதான் பாசுரங்களில் முதலாவதாகப் பாடப்படுவதாகும்.

ஓம் நமோ நாராயணாய நம!!
பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்!!

Home  Previous                                                                     

                                                            Next